Part 69.

Een glimlach stond op mijn gezicht toen Kim en Rose in beeld verschenen. Liam zat naast me en zuchtte even. Nog een week voor we thuis zouden zijn en serieus, de week kon niet langer duren. Ik wilde terug naar haar, het goedmaken voor alles wat ik tegen haar had gedaan. Haar knuffelen en vertellen dat ik ontzettend veel van haar hield. Dat was alles. Ik keek naar het scherm en zag hoe ze plaatsnam naast Kim. Ze had zich leuk aangekleed en glimlachte met die ozo bekende lach van haar, wat me haar nog meer deed missen. Liam zette de televisie nog iets harder, aangezien de andere jongens een spelletje aan het spelen waren en redelijk fantatiek deden.
Hoe gaat het met jullie? Gaat het een beetje goed? Het zal wel een beetje rustig zijn bij jullie..' hoorde ik de interviewer en ik zuchtte even. Deze kerel was echt een zak als het om interviews ging. Hij vroeg echt botte dingen soms en ik vond het dan ook nooit leuk om naar hem toe te gaan. We waren er inmiddels al een paar keer geweest en hij was gewoon echt onbeleefd. Kim babbelde vrolijk verder over het appartement en ik keek even naar Rose, die er nog prachtiger uitzag dan normaal. Ik miste haar zo erg en dat leek met de minuut wel erger te worden. Het interview ging verder en niet veel later hoorde ik hoe mijn naam viel. 'Hoe ben je er mee omgegaan dat hij vreemd ging?'
'Mensen maken fouten, maar iedereen verdient een tweede kans en zeker zo'n lief persoon als hij. Ik hou van hem en dat zal ik ook altijd doen.' Liam stootte me aan en glimlachte even kort. Mijn glimlach was echter ver te zoeken. Ik kon het nog steeds niet geloven dat ik het haar had aangedaan. Een verliefd gevoel borrelde naar boven op en ik had moeite niet mijn telefoon te pakken en haar een sms te sturen.
'Ben je niet bang dat hij het nog een keer zal doen? Ik bedoel, als hij het nu al gedaan heeft, zou hij dan niet nog een keer in de herhaling vallen?' de camera schoot weer naar Rose en ik herkende de blik in haar ogen. Ze twijfelde, ze twijfelde aan mij. Daar had ze al het recht toe, ik had haar niet eerlijk behandeld, maar ik zou het nooit, maar dan ook nooit nog een keer doen. Ik wilde niet dat ze er zo over dacht, ik moest het veranderen, ik wilde haar terug winnen. Nu, voor het te laat zou zijn. Deze kerel zou zeker niet de eerste zijn die het haar zou vragen en ik moest voorkomen dat ze uiteindelijk bij me weg zou gaan. Ik luisterde niet eens meer naar het interview en draaide me om naar Liam.
'Je moet me helpen.' Hij keek me even verbaasd aan.
'Wat heb jij nou opeens?' ik legde hem uit wat ik net had gezien en wat ik allemaal wel niet moest doen om haar terug te winnen. Ik had er alles voor over om haar vertrouwen terug te winnen. Ik moest alles doen om haar vertrouwen terug te winnen. Ik mocht het niet op het spel zetten om haar te verliezen. Dat kon ik niet aan, dat wist ik zeker. 'Wat heb je in gedachten dan?'
Ik haalde kort mijn schouders op. Ik had geen idee wat ik moest doen, maar alles moest kloppen. Elke stap die ik zette, elke beweging die ik maakte, alles wat ik deed. Niets mocht meer fout gaan. Ik had haar nodig en de laatste tijd heb ik dat meer dan ooit beseft. Ze is alles wat ik me kan wensen. 'Ik wil gewoon terug naar hoe het was. Hoe perfect het was om met haar elk moment te delen. Altijd bij haar te zijn. Zo hoorde het en hoort het nog steeds. Ik wil dat terug en ik weet dat het mijn eigen schuld is dat het niet meer zo is, maar het was perfect, en dat hoort het nu ook weer te zijn.'


you guys must hate me..