2,

Vandaag is het maandag, dat wil zeggen dat ik naar school moest. Niet echt school natuurlijk. Ik kreeg les in het weeshuis. Ik had 4 vakken moeten kiezen die me aanspraken. Ik had astronomie, biologie, scheikunde en geneeskunde gekozen. Het was maandag dus ik had vandaag astronomie, dit kreeg ik van de conciërge van de school, Henrik. Hij stond gewoon voor de klas, net zoals altijd. Hij zag me binnenkomen maar deed net alsof er niets was gebeurd. Ik ging zitten op mijn vaste plek. Alleen, helemaal vooraan de klas. ‘We gaan het vandaag hebben over de dierenriem van sterrenbeelden’ zegt henrik. ‘Er zijn er in totaal 12. Elke maand heeft zijn eigen sterrenbeeld. Zo heb je in januari de steenbok, februari de waterman, maart de vissen, april de ram, mei de stier, juni de tweeling, juli de kreeft, augustus de leeuw, september de maagd, oktober de weegschaal, november de schorpioen en december de boogschutter’. Toen hij dat zei richtte hij zijn blik op mij. Ik kreeg een ongemakkelijk gevoel van binnen. Hij vertelde er nog een aantal dingen over maar mijn gedachten waren er niet helemaal bij. Gelukkig was de les snel voorbij en liep ik naar mijn kamer. Ik dacht na over henrik en de man die ik in het bos tegen kwam. Ik bedacht me om er niet over na te denken en viel ik slaap.

In de ochtend werd ik wakker door mijn deur die ineens dichtsloeg. Ik zat rechtop in mijn bed. Er was iemand in mijn kamer. Of iemand was in mijn kamer geweest. Ik keek goed rond en zag geen verdachten dingen. Ik legde me erbij neer en stapte mijn bed uit. Zoals iedere ochtend poetste ik mijn tanden en stapte onder de douche. Ik droogde me af en kleedde me aan. toen ineens stond Henrik in mijn kamer. Ik schrok me helemaal rot. ‘sorry van gisteren avond. Ik weet niet of ik je had laten schrikken’. ‘Nou jij liet mij niet schrikken hoor’ zei ik. ‘Het was die van die me liet schrikken. Ik vraag me nog steeds af wat hij van me wilden. Het kon in ieder geval niets goeds betekenen. Hij had een nogal gevaarlijk wapen bij’. Henrik ging op mijn bed zitten. ‘Ik dacht er precies hetzelfde over. Daarom stuurde ik je weg’ loog hij. Ik zag gewoon aan zijn gezicht dat hij meer wist. Ik kende henrik al heel mijn leven. Dus ik kende hem al te goed. De etensbel klonk beneden en dat was het teken dat iedereen binnen 5 minuten aan tafel moest zitten en zo niet geen eten. Aangezien ik extreme honger had rende ik snel naar beneden.

Toen ik beneden kwam zaten er al veel kinderen in de etenszaal. Joost en Jason zaten al aan tafel. Ik weet niet waarom ,maar ik zit al vanaf dat ik me kan herinneren bij hun aan tafel. Hun zijn mijn enigste twee ‘vrienden’ als je ze zo kan noemen in ieder geval. Vooraan de hal stond Arlene gemeen naar mij te kijken. Ik vraag me altijd af waarom ze altijd zo naar me kijkt. ‘slecht geslapen Kevin?’vraagt Jason. ‘ja dat kun je wel zeggen. Ik heb bijna geen oog dicht gedaan vannacht’ zei ik. Ik zag Jason en Joost een blik uitwisselen. Toen ik klaar was met eten liep ik snel van tafel. Ik voelde me totaal niet lekker. Ik weet niet wat er met me is. Ik plofte gelijk op mijn bed. Ik wilde eigenlijk iets anders dan slapen. Het was nu 1 december. Over 17 dagen werd ik 16. Ik weet niet waarom ik die dag zo graag wil bereiken. Maar ik weet wel dat die dag een speciale dag wordt. Ik voel me ineens heel misselijk en ren naar de wc. Als ik daar ben kan ik nog maar net op tijd de deksel van de wc ophoog doen en dan moet ik ineens overgeven. Henrik komt zomaar ineens de kamer binnenrennen en knielt naast me neer. ‘Het begint al eerder dan ik dacht’. Ik vraag me af wat hij daarmee bedoeld. Zo gauw ik klaar ben tilt hij me op en legt me op mijn bed. Ik voel me verschrikkelijk. Hij belt met iemand. Maar ik heb geen zin om te volgen wie het is. Ik zie aan zijn gezicht dat hij bezorgt is. Ik begrijp er helemaal niets van. Dan ineens staat Arlene naast hem. Hij schrikt zich helemaal rot. ‘Wat gebeurd hier allemaal?’ vraagt ze met een boze stem. ‘Hij is flauwgevallen en ik heb hem naar boven gedragen’ zei henrik. Ik hoorde dat Arlene het niet geloofde maar ik was te beroerd om het gesprek nog te volgen en viel in slaap.