166~

Laura PoV
Bill keek me aan, bleef me aankijken, tot hij bijna overging tot staren. ik wachtte tot hij verder ging. 'Dus..euhMM.. we hebben nog plaats voor 1 iemand extra op de bus..' mompelde hij weer. ik keek naar mijn schoenen, technisch gezien die van Barbara, maar ze had me die pumps zelf toegegooid, en ik vond ze wel leuk; rode schoenen stonden me wel. 'dus?' vroeg Bill. Ik keek weer op en glimlachte naar hem. 'Ik zal Alyona zeggen dat je haar mist.' zei ik, maar toen ik me wou omdraaien greep Bill mijn hand vast. 'Nee, nee, op zo'n prachtige dag als vandaag laat ik je echt niet gaan.' zei hij met een vastberaden blik -die ik eerder als gevaarlijk zou verbinden, of gek worden- terwijl hij me achteruit trok. Tom staarde naar de tuin met zijn hand in zijn nek, en zuchtte. 'Als je er spijt van hebt, dan moet je hier niet staan. Dan moet je ergens anders heen.' zei ik terwijl ik me in de zetel plofte. Tom draaide zich om en glimlachte. 'Ik denk dat ik op de juiste plek ben op het moment.' zei hij zachtjes. Bill keek van Tom naar Laura. 'Oké, ik ga boterkoeken halen.' zei hij terwijl hij nog steeds van de ene naar de andere keek. 'Voor mij met Chocola.' zei ik bazig terwijl ik tegen het aanrecht leunde. 'Denk je dat in dit huis iets anders binnenkomt?' vroeg Tom met een verbaasde blik op zijn smoel. ik haalde mijn schouders kort op. Bill nam zijn jasje en zijn autosleutels, hij zou even mogen rondrijden om een bakker te vinden die op dit moment open was. of was ik de enige die het nog steeds te vroeg vond, ook al was ik hyperactief...
Bill draaide zich om vlak voor hij wou vertrekken. hij wees met zijn vinger naar mij en Tom. 'Geen vuile dingen doen terwijl ik weg ben.' mompelde hij. 'We houden de leuke dingen voor wanneer je terugkomt. 'mompelde TOm, en ik vroeg me af of hij doorhad hoe dubbelzinnig dat overkwam. Waarschijnlijk wel...