018 Stan

6 maanden later...

Rowy en ik zijn al een paar maanden aan het reizen, op het moment zitten we in een oerbos ergens in Noorwegen, het wordt winter en Rowy ligt dicht tegen me aan te slapen. Smurf, die in deze maanden erg groot is geworden, ligt als een deken om ons heen. Hij begint van kleur te veranderen, zijn bruine vacht wordt steeds witter. Smurf is ook steeds waakzamer, zodra er mensen in de buurt komen gaan zijn nekharen omhoog staan en gaat hij op mijn tenen staan, we willen niet dat hij geluid maakt door te grommen omdat we bang zijn om gevonden te worden. Rowy begint te rillen en kruipt dichter tegen me aan. Ik voel me ziels gelukkig als ik naast me kijk maar ik voel dat Rowy ongelukkig is, ze is stil en als ik niet bij haar ben is ze aan het huilen, ik wil dat ze blijer is en weer lol krijgt in het leven. Langzaam val ik zelf ook in slaap, Smurf kijkt omhoog om te kijken wat er aan de hand is, ik stel hem gerust en val in slaap.

Smurf

Ik begin de laatste maanden steeds meer naar Stan toe te groeien, eerst mocht ik hem niet maar sinds hij zo goed met Rowy om gaat mag ik hem wel. Ik zie dat hij heel veel van haar houd. Rowy heeft mij steeds minder nodig.
KRAAK
Mijn kop schiet omhoog, wat was dat? Ik sta op en ga kijken wat er aan de hand is. Ik loop door het bos en zie daar een paar mannen lopen ik ga er dichter naar toe om te kijken wat ze aan het doen zijn. 'Heb je ze gevonden?' Vraagt een man met een baardje. 'Nee, ik ben het spoor kwijt.' Zegt een jonge man aarzelend en hij krijgt een klap met de loop van een geweer van de man met het baardje. De jonge man valt op de grond. 'Laat maar liggen.' Zegt de baard en de mannen lopen weg, ze laten de jongen achter. Als ik zeker weet dat de mannen weg zijn loop ik dichter naar de jongen toe, hij opent zijn ogen en kijkt me verschrikt aan. 'Alsjeblieft doe me geen pijn?!' Vraagt de jongen smekend. Ik kijk hem aan en [url=file:///C:/Users/iris%20laptop/Pictures/Quizlet%20verhaal%20rowy/942-stalking-wolf-wallpaper-1600x1200-customity.jpg]probeer hem met mijn ogen duidelijk te maken dat ik hem niet aan val.[/url] Het werkt niet echt rustgevend en hij blijft me bang aan staren. Ik loop naar hem toe en ga naast hem liggen. Ik probeer hem duidelijk te maken dat hij op mijn rug moet klimmen, na een tijdje snapt hij het eindelijk en klimt op mijn rug. Ik span mijn spieren aan en denk houd je goed vast. 'Oke.' Zegt hij en pakt mijn haren stevig beet, ik schrik, Had hij me nou verstaan? Lang denk ik niet na en ren weg.

Stan

Ik wordt wakker van een koude windvlaag, er is iets mis, om me heen kijkend besef ik dat smurf weg is. 'Rowy, Rowy smurf is weg.' 'WAT!' Rowy springt overeind en kijkt om zich heen, ze raakt in paniek. 'Surf! Smurf! Waar ben je!' Na een paar keer geroepen te hebben zakt ze in elkaar en begint te huilen. 'Eerst mijn ouder en mijn zusje, en nu verlaat ook smurf me!' Huilt ze. Ik sla mijn arm om haar heen en probeer haar te kalmeren. 'Hij is vast achter een konijn aan gerend, of iets anders, hij komt wel weer terug.' 'Gaan we hem zoeken?' Vraagt ze snikkend. 'Natuurlijk Rowy, we gaan meteen.

Smurf

Ik ren met de vreemde jongen op mijn rug naar de kamp plaats, daar aan gekomen zie ik dat alles weg is, de jongen schuift van mijn rug af en ik begin te snuffelen. 'Wat is er?' Vraagt de jongen. Waar zijn ze? Ik kan ze niet vinden! Rowy! Stan! Ik begin te huilen in de hoop dat ze me horen. 'Zullen we ze gaan zoeken? Jij hebt mij ook geholpen.' Het is nog steeds best griezelig dat hij me kan verstaan.


Ik moet helaas stoppen, ik krijg altijd inspiratie als ik wil gaan slapen maar mijn vader kan het zien als ik mijn laptop open doe Ik ga proberen in word te schrijven, hopen dat hij het niet ziet.

REACTIES!!!!! zijn welkom REACTIES!!!!!