Hoofdstuk 1. 1

Mijn leven was goed tot het moment dat mijn ouders van een brug reden net buiten de stad . Ze waren meteen dood . Nu twee weken later moet ik bij mijn oma gaan wonen in Black City . De laatste spullen worden weggehaald uit mijn huis . Ik had de belangrijkste spullen van mijn ouders zelf willen houden en ook wat dingen uit mijn kamer. Met de rest van de dingen maakte het me niet uit wat er meegedaan werd. Ik loop voor de laatste keer door mijn huis . Het huis ziet er leeg en groot uit zonder al die meubels en andere spullen . Ik blijf even stil staan bij de kamer die van mijn ouders was . Ik weet nog precies hoe de kamer eruit zag met meubels. Tegen de muur stond het bed en daar tegenover stond een kledingkast . Ik merk dat ik begin te huilen als ik terug dank aan mijn ouders. Ik kijk nog een laatste keer naar de kamer en draai me dan om om weer terug naar beneden te lopen. Beneden staat mijn oma te wachten . Ik had haar niet vaak gezien maar haar vreemde paars kleurige ogen vallen meteen op . ‘’ Hallo oma ‘’ begroet ik haar . ‘’ Hallo Allison ‘’ zegt ze terug . Ik loop samen met haar loop naar buiten . Buiten staat een grote zwarte limousine voor mijn huis . Ik kijk mijn oma verbaasd aan .Ze glimlacht alleen naar me en loop dan naar de limousine . Er stap een man in een zwart pak uit die de deur opendoet voor haar. ‘’ Kom je ook nog mevrouw Brown ‘’ vraagt de chauffeur aan mij . Ik knik en loop naar de limousine . Aan de binnenkant ziet het er nog luxer uit dan aan de buiten kant . De bank heeft zwarte leren bekleding zoals je in veel auto’s ziet en in het midden staat een klein tafeltje . Ook staat er een klein koelkastje in . Ik ga zitten bij het raam naast mijn oma . Dan begint de auto te rijden. Ik kijk nog snel door het raam naar mijn oude huis . De autorit duurt maar twee uur en tijdens de hele rit kijk ik naar buiten . Als we een uurtje rijden vraagt mijn oma of ik wat te drinken wil . Ik had nog maar weinig gedronken die dag dus had ik best wel dorst . Ik knik en mijn oma opent de koelkast en pakt er een blikje cola voor me uit . Ik drink het snel op en geef het lege blikje terug aan mijn oma . Zij gooit het in de prullenbak naast de koelkast. Na nog een uurtje gereden te hebben stop de auto voor een hek . De chauffeur stap even uit en haalt een pasje door een apparaat zodat het hek open gaat . De auto rijd langs het hek en een tijdje zie ik alleen maar bomen . Dan ineens zie ik een stuk toren van een kasteel . Ik wist niet dat mijn oma in een echt kasteel woonde .Mijn vader had het wel eens verteld maar ik dacht hij een grapje maakte . De auto rijd door en je ziet steeds meer van het kasteel . Het kasteel lijkt net uit een sprookje te zijn gekomen . Het heeft een grote toren in het midden en nog twee torens aan de zijkant . Voor de rest lijkt het kasteel op alle andere kastelen die ik had gezien behalve de kleur . De kleur die ik altijd bij kastelen zag was bruin met klim op aan de muren maar dit kasteel waren de muren wit en was er geen klimop te bekennen . Het dak was mooi licht blauw . De chauffeur stap als eerst uit en opent de deur van mij en mijn oma . We stappen uit . ‘’ Vind je het een beetje mooi ‘’ vraagt mijn oma als ze naast me loopt . ‘’ Mooi ? Dit kasteel is prachtig . Ik wist niet eens dat u in een kasteel woonde .’’ antwoord ik en ik ren bijna naar het kasteel toe.

Hope you like it