Deel negen

Lilly;
Toen papa weggegaan was uit mijn kamer; draaide ik me terug om, denkend aan hoe ik het Stef ga vertellen dat hij me twee jaar niet gaat zien. Met die vraag viel ik in een rusteloze slaap.
De volgende morgen werd ik wakker door koud water dat iemand in mijn gezicht heeft gegoten. Ik schreeuwde van het schrikken en van de kou van het water. Daar stond hij dan, onze Lukas, met een lege emmer water in zijn handen en een grijns van hier tot Canada.. Slecht voorbeeld. In ieder geval een hele grote grijns. Ik gromde en liep met mijn doorweekte kleren achter hem aan. “Ik zal u krijgen, maat, wees gerust !” riep ik terwijl ik de trap afliep om hem te pakken. Toen ik naar de keuken rende begonnen ze allemaal te lachen. Het 'te pakken krijgen' gedeelte zal voor een andere keer zijn, denk ik. “Hahaha, ik lach me kapot.” zei ik sarcastisch terwijl ik mijn haar uitwrong. “Sorry, schat, ik kon je niet wakker krijgen en heb tegen Lukas gezegd dat hij je zo moest wakker maken. Dus je moet op mij kwaad zijn in plaats van Lukas.” Ik zei niets meer en ging aan tafel zitten. Ik had geen honger dus ik nam niets op mijn bord. “Liefje, ben je ziek ?” vroeg mama bezorgd. Ze zal waarschijnlijk gezien hebben dat ik geen honger had en me rot voelde. Ik voelde me rot. Maar niet lichamelijk. Psychisch. Vandaag zou ik aan Stef moeten gaan vertellen dat hij me de volgende jaren niet zal terugzien. Ik zou kunnen spijbelen, maar dan zou Stef straks langskomen om te vragen hoe het met me gaat en dan moet ik het eveneens vertellen. “Nee, mama. Ik ben niet ziek, ik heb gewoon geen honger” zei ik en ik probeerde een glimlach op mijn gezicht te toveren. En dat lukte wel. Ik stond op om naar boven te gaan. Ik ging douchen trok toen ik droog was een badjas aan, droogde mijn haar zodat ik het in een vlecht kon leggen. Allez, Iris mocht het in een vlecht leggen want bij mezelf kan ik dat niet. Ik heb redelijk lang haar. Ongeveer tot op mijn middel en het is zo stijl als wat. Toen mijn haar droog was vroeg ik aan Iris:, “Iris, wil je alsjeblieft mijn haar in een vlecht leggen?”
“Ik kom zo!” zei ze en ik ging alvast mijn kleren aandoen. Na vijf minuutjes kwam Iris mijn kamer in met een haarrekker en een borstel in haar handen. “Dank u, zusje” zei ik toen de vlecht in mijn haar lag. Ik legde hem over mijn schouder en ik, liep naar beneden. Toen ik beneden kwam gaf ik Jamie nog een kusje op haar mini-voorhoofdje. Ik pakte mijn tas en stapte met Lizzy naar buiten. Ik moest vandaag Lizzy brengen, en Iris komt ze halen; straks. Daar hebben we een dagschema voor opgesteld. Ik zette Lizzy af aan school en op weg naar mijn school zat ik de hele tijd te piekeren over hoe ik het Stef ga vertellen. Niet dat ik verliefd op hem ben, maar dat ik naar Canada ga verhuizen. Toen ik het schoolplein kwam opgewandeld, zag ik hem in de verte staan. Zonder enig zelfvertrouwen loop ik op hem af, in de hoop dat hij er goed op zal reageren…

Reageer (5)

  • Relinquish

    That's not nice ><
    Nu moet ze hem vertellen van dat spul en hem 2 jaar missen =x
    Nouja, ze woont dan wel in het land met de beste presidente he :Y)
    Anyways.
    Ver. Der. Jij!

    1 decennium geleden
  • Dreamcatcher

    OMGOSH, lies heeft dat van mijn naam op MSN! Hoe durft ze :O
    dat was van mij *snikt*
    Njah,
    je verhaal is super.
    Maar de letters zijn nog steeds een beetje klein (excuse-moi) :X
    And dat gaat echt zo zielig zijn als ze aan hem moet vertellen dat ze naar Canada gaat.

    Ga. Snel. Verder. _O_

    1 decennium geleden
  • coloredwords

    Canada, for the better people in the world. _O_
    Snél Verder :Y):Y)

    1 decennium geleden
  • LostFlower

    njammie zaalig verhaal ma war is stef?
    ging die normaal ni mee lizzy nar school brenge? :o
    hij is tog ni boos fzoow héa :')
    snel verder gaan héa!
    <3

    1 decennium geleden
  • Escritura

    VERDER!(flower)

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen