9.9 Justin Drew Bieber

‘Ali, gaat het nog’, vraag ik haar als de limousine stopt voor het reusachtige gebouw in Belfast. Vele mensen hebben zich bij de rode loper verzameld. Waarschijnlijk om foto`s te maken van mij en alle andere beroemdheden die er vandaag komen. Benieuwd naar wie ik mee heb genomen. Ook al is dat misschien allang bekend omdat we een paar keer hier samen gezien zijn. Maargoed, ik ben ook weer met Selena gezien, dus het schijnt dat er wat verwarring is ontstaan. Hoewel het nog altijd niet goed is tussen mij en Selena. Dit gaat een ongemakkelijke avond worden en misschien is het voor Ali nog wel vervelender als dat het voor mij is. Aangezien Selena voor haar ook een goede vriendin is. We kunnen elkaar gewoon niet hier ontlopen. Zeker niet nu Selena alles presenteert. Gelukkig is het niet aan haar om te de prijzen uit te delen.
‘Ja, het gaat prima’, glimlacht Ali. Toch kan ik zien dat ze zenuwachtig is. Haar mond trekt een beetje. Terwijl ze het gewend is om voor groot publiek op een catwalk te lopen. Oké, dit is natuurlijk heel wat anders. Bijna niet vergelijkbaar. Misschien is ze bang voor wat mensen ervan vinden. Dat ik zo snel na Selena alweer een ander heb gevonden. Ook al valt dat allemaal best wel mee. Ik hou van Ali, dat het ik altijd al gedaan. Hoe hard ik ook probeerde het weg te stoppen. Sommige gevoelens kan je gewoon niet negeren, maar dat snap je pas wanneer je er zelf last van hebt Er moet iets vreselijk mis gaan tussen ons wil het allemaal over zijn. Even vraag ik me af of dat ooit gaat gebeuren. Of ik me deze tijd dan zal herinneren als een zwarte bladzijde in mijn leven. Een grote fout die ik gemaakt heb. Deze gedachte schud ik snel weg. Dat is niet waar ik aan wil denken, niet op dit moment.
´Gaat het wel met jou zelf eigenlijk´, doet Ali me opschrikken. Ik besef dat ik al een aantal minuten diep in gedachten zit. Klaar om uit te stappen, maar toch onbewegelijk. ´Ja´, knik ik. ´Het gaat prima´. Ze glimlacht, maar ook nu weet ik dat ze me niet gelooft. Ik ken haar gewoon te goed, ze houdt me niet meer voor de gek.
De deur wordt geopend en ik stap uit waarna ik Ali uit de limousine help. Zodra we onze eerste stap op de rode loper zetten word ik verblind door vele lichtflitsen. ´Justin, kijk eens hierheen´, hoor ik van verschillende kanten roepen. Ik grijp naar Ali haar hand en trek haar naar me toe. ´Gewoon blijven glimlachen´, fluister ik in haar oor. Hierna druk ik een kus op haar wang en neem haar mee over de rode loper. Een aantal keren blijven we staan op te poseren voor de fotograven. Armen om elkaar heen en met een onmogelijk grote glimlach. Gelukkig met elkaar, alsof alles helemaal perfect is. Wat het ook bijna is. We zitten er niet veel meer naast.

´En The Award for best Male goes to Justin Biebeeer´, hoor ik geroepen worden. De hele zaal barst opnieuw uit in een oorverdovend gejuich en lawaai. Maar ik ben het gewend, dit is wat ik elk concert meemaak. Ik voel hoe Ali in mijn hand knijpt en me blij aankijkt. Ik kan het niet laten haar een kus op haar mond te geven. ´Ik ben trots op je Justin´, zegt ze boven het lawaai uit. Haar ogen stralen helemaal als ze dit zegt en ik weet meteen dat ze het meent. En dat er geen beter moment kan zijn om dit alles te vertellen, aan iedereen. Ik laat haar hand los en ren soepel het podium op. Daar krijg ik ook meteen de microfoon in mijn handen geduwd. Net zoals de award. Weer wordt er gejuicht en ik kan niet anders dan lachen. Omdat ik zo blij ben, blij dat dit alles mij overkomen is. ´Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen´, begin ik. ´Behalve dat ik één van de gelukkigste mensen op de wereld ben. Door jullie, al mijn fans en alles wat voor mij mogelijk gemaakt is. Ik zou niet weten wat ik zonder jullie allemaal zou moeten. En verder door nog een persoon. Iemand aan wie ik jullie graag wil voorstellen, hoewel ik denk dat ze al best bekend is´. Ik wijs naar Ali en zodra haar blik die van mij raakt knipoog ik. ´Ali ik hou van je. You mean the World to me´. Ik werp nog een kushandje in haar richting en vervolgens nog één naar het publiek.

Het spijt me echt dat ik zo weinig activeer. Want met al die reacties verdiende jullie veel sneller. Maar ik ben nu eenmaal heel erg druk. Nog 2 hoofdstukjes, mweeeh. Ondanks dat ik weet dat er een vervolg komt vind ik het moeilijk om met dit verhaal te stoppen