{020}

"Wat ga jij nog doen, de rest van de dag?":vraag ik Draco, wanner we klaar zijn met het ontbijt. Op dat moment komt Narcissa naar ons toe gelopen:"goeiemorgen allebei, seg Draco wil je eens lief zijn en wat voor me doen." Draco knikt naar zijn moeder. "je weet dat we vanavond gasten hebben hé, en ik wil een uitgebreide maaltijd voor ze klaar staan hebben, maar nu zijn de stofkesbloesems op en we hebben ook geen blonderbollen meer. Ik zou ze zelf halen, maar ik ga Bellatrix bezoeken en alle elfen zijn al bezig met de voorbereidingen." Draco knikt:" het is al goed moeder ik haal het wel, ga jij ook mee Natasha?": richt hij zich nu op mij. "ok ik ging me anders toch maar vervelen" Narcissa bedankt ons, trek haar jasje nog even recht en loopt dan met haar bezen weer de richting uit vanwaar ze gekomen was. "laten we vertrekken, ik wil niet te laat terug zijn.": zegt Draco en hij staat al op van zijn stoel. "ik haal wel even een huiself om dit hier op te ruimen" Ik ga dan maar even schoenen aandoen, dit is dan wel geen dreuzelwereld, maar ze kijken je nog altijd raar aan als je blootvoets de straat op gaat.

Niet veel later staan we midden in de wegisweg, we zijn hierheen verdwijnselt en ik moet zeggen dat ik langzaamaan begin te wennen aan het misselijke gevoel dat erbij hoort. "wie komt er eigenlijk langs vanavond?": vraag ik nieuwsgierig aan Draco die me al de winkelstraat doorsleurt. "ow een paar oude vrienden van mijn vader denk ik, niets speciaal" Ik knik en probeer hem bij te houden terwijl we talloze winkels passeren. Het is hier een stuk rustiger tijdens de vakantie dan tijdens het schooljaar. Draco sleurt me mee een winkel binnen en begint langs de rekken, gevuld met vreemde ingrediënten te speuren. "hmm waar vind ik die onzin nu toch." Een man met een puntige neus en bolle ogen komt naar ons toe: "Kan ik jullie helpen." Draco zucht, vast de hoop opgevend dat hij het zelf zou vinden:" ja dat kan u we zoeken stofkesbloesems en euhm...." "blonderbollen": vul ik hem aan. "precies": zegt hij op zijn beurt. De man knikt en verdwijnt weer tussen de rekken. "hier zal je het hebben.":hoor ik hem ergens in de verte murwelen. Hij overhandigt ons de potjes in ruil voor een paar galioenen. "tot ziens en tot de volgende keer.": roept de man ons na. Ik haal eens diep adem:"ben ik even blij dat we uit die muffige ruimte zijn. Draco heeft helemaal niet gehoord wat ik zei want ik zie hem al aan de overkant van de straat met twee mensen praten. Ik herken ze meteen, de jongen kijkt dof uit zijn ogen en leunt tegen een bord vol met opsporingsberichten aan, en het meisje praat gezellig tegen Draco. Ellie en Alex als ik het me goed herinner. Ik loop naar ze toe en begroet hen vriendelijk. "ow hallo Natasha ben jij hier ook?" Ik knik. Het meisje haar ogen vallen op één van de opsporingsberichten: "arme Kendall, maar hij had het kunnen weten." Een grote foto van kendall is zichtbaar met daaronder de woorden gezocht, de vinder word rijkelijk beloont! Alex mengt zich nu ook in het gesprek:"ach maak je geen zorgen hij duikt wel weer ergens op, de vraag is alleen of zijn hart dan wel nog klopt." Een kleine grijns vormt zich op Alex zijn gezicht. "laten we iets gaan drinken, ik kan niet langer op dat gezicht kijken.":meld Alex zich nogmaals terwijl hij op Kendall's opsporingsberricht wijst.