Let me love you - 18.2

Er waren niet veel mensen, op alle zussen en broers na waren enkel de beste vrienden en ouders nog gekomen. En natuurlijk Danielle en Eleanor. Caroline, Harry’s vijftien jaar oudere vriendin, was nog aan het werken en zou iets later aan komen.
      “Je ziet er prachtig uit” een glimlach speelde rond Lotties lippen toen ze Olivia aan keek.
      “Jij ook” Olivia draaide zich om en keek de oudste zus van Louis aan, het meisje waar ze ongelofelijk vaak, samen met Louis, op gebabysit had. De haren van het meisje waren nonchalant opgestoken in een dot, een kleedje met honderden bloemen op bedekte haar lichaam en haar voeten waren in simpele ballerina’s gestoken. Olivia zelf had ook een kleedje aan. Een blauw, strapless kleedje dat strak rond haar borsten zat en wijder naar beneden viel tot net boven haar knieën. Haar voeten had ze in zwarte pumps gestoken en haar haren hingen losjes over haar schouders. De jongens zouden binnen een kwartier aan komen, geen één van de vijf wist dat iedereen er zou zijn. Ze wisten zelfs niet dat James, Logan, Carlos en Kendall ook zouden komen.
      “Zijn jullie klaar?” Ruths stem klonk door de deur heen.
      “Kom maar binnen” zodra de woorden uit Olivia’s mond waren kwam Ruth de kamer binnen wandelen. “Moet ik nog met iets helpen?” een glimlach stond op Ruths gezicht toen ze haar hoofd schudde.
      “Ga al maar naar beneden, ik kom direct” net voordat Olivia de deur achter zich wou sluiten riep Ruth nog iets. “Oh ja, jij kent de jongens van Big Time Rush toch? Wil jij ze even rond leiden? Ze zijn al aangekomen en nu ja, de rest kent hen niet zo”
      “Natuurlijk” een klein glimlachje verscheen rond Olivia’s lippen voordat ze de deur achter zich sloot en naar beneden wandelde. Greg had zich in de zetel gelegd en was samen met Phoebe en Daisy een spelletje aan het spelen. Eleanor was samen met Felicite, Safaa, Waliyha en Danielle door de kamer aan het dansen. Nicola prutste wat aan de muziekinstalatie. Gemma en Doniya waren over iets aan het praten en stonden in een hoek van de kamer. Caroline had zich op één van de stoelen gezet en keek met een glimlach naar haar mobieltje. “Mis je hem?” verbaasd keek Caroline op. Lottie was naar Eleanor gelopen en was nu ook aan het rond springen op de muziek.
      “Ik had niet gedacht dat ik hem zo hard kon missen. Ik bedoel, ik had zelfs nooit gedacht dat ik op hem zou vallen, hij is vijftien jaar jonger” lachend schudde ze haar hoofd. “Maar hij is echt een schatje. Oh ja, ik denk dat die jongens jouw aandacht willen”
      “Je ziet er mooi uit” een glimlach was op Kendalls gezicht verschenen en hij sloeg zijn armen rond het meisje. “Ik heb je gemist”
      “Ik jou ook hoor” Olivia drukte een kus op Kendalls wang voor ze de andere jongens omhelsde. “Weten de jongens al van iets?” Logan schudde zijn hoofd.
      “We hebben niet gelost, ik denk echt niet dat ze dit kunnen raden. Goed om je nog eens te zien, Olivia” Logan drukte een kus op haar wang om daarna zich om te draaien naar Felicite. “Hey meisje, wat is er?”
      “Mag ik een handtekening?” een rode blos was op haar wangen verschenen en nerveus beet ze op haar onderlip. Felicite was fan van Big Time Rush, ze was dan ook ongelofelijk blij toen Louis haar vertelde dat hij met Big Time Rush op tour ging.
      “Natuurlijk. Heb je een papier en balpen?” de woorden waren nog net uit zijn mond of Felicite ging al aan Nicola vragen of ze een papier en balpen mocht lenen. “Zij is echt schattig, van wie is ze het zusje?”
      “Louis, haar naam is Felicite. Echt een schatje”
      “Serieus, is zij het zusje van Louis? Hmm, ze lijkt niet op hem. Ze is veel schattiger” een grijns speelde rond Carlos’ lippen. “Toch?” lachend schudde Olivia haar hoofd, keek hoe Carlos, Kendall en James ook hun handtekening op het papier zette nadat Logan dat gedaan had en hoe een ongelofelijk blije Felicite haar handtekening aan haar moeder ging laten zien. De moeders, en vaders, van de jongens zaten allemaal in de keuken.
      “Jongens!” verbaasd draaide Olivia zich om en zag hoe Eleanor naar het raam wees. “Ze zijn daar!” het werd muisstil in de kamer waardoor je perfect hoorde hoe de autodeuren open gingen en niet veel later weer dicht gingen. De sleutel in het sleutelgat was zelfs hoorbaar.
      “Mam? Pap? Ruth? Nicola? Ik ben thuis” er was geschuiffel in de gang en de jongens die hun spullen dropte. De ouders van de jongens waren onder tussen ook naar de woonkamer gekomen de lichten waren uit. “Mam, pap?” de deur werd geopend en het licht werd aan gedaan.
      “Verrassing” met grote ogen en open gevallen monden keken de jongens de mensen in de kamer aan. Dit hadden ze duidelijk niet zien aan komen.

Ja, ik weet het. Caroline en Harry zijn uit elkaar, maar ik heb dit stukje geschreven toen ze nog samen waren en ik wilde het niet meer veranderen , ik ben er te lui voor ^^
Ook wil ik jullie nog eens allemaal bedanken voor de geweldige reacties die ik steeds weer krijg, ze doen me keer op keer glimlachen (:
En nu ga ik eten ^^