Foto bij 073

ik probeer morgen nog een stukje te activeren en daarna komt de volgende waarschijnlijk zaterdag pas een keer. Ik ben nml donderdag jarig & vrijdag ga ik naar de opendag van Groningen dus ben ik de hele dag weg. x

Harry POV
‘’Het spijt me okay.’’ Ik heb die woorden de laatste tijd al zo vaak gezegd, maar het is zo. Het spijt met echt. ‘’Ik mis je. Ik kan niet zonder je. Ik weet dat het heel erg dom was om dat meisje te zoenen, maar ik weet niet. Ik miste je gewoon zo erg en dacht dat het misschien zo minder zou worden. Ik weet het, het is dom. Heel dom. Als ik de tijd kon terugdraaien, zou ik dat doen. Ik kan niet zonder je. Je bent alles voor mij en die zoen met haar betekende niets. Helemaal niets.’’ Ik bijt op mijn lip en wacht gespannen op haar antwoord. Ik ben bang dat ze me afwijst en dat kan ik echt niet aan. Hoe langer de stilte duurt, hoe zenuwachtiger ik word. ‘’Ik weet het niet Harry. Het doet pijn dat je met iemand anders hebt gezoend.’’ Haar woorden doen pijn, het voelt alsof mijn hart breekt. Ik heb haar nooit, maar dan ook helemaal nooit pijn willen doen. Ik voel me zo schuldig. ‘’Het spijt me echt zo erg. Ik wil alles doen om het goed te maken. Echt alles.’’ ‘’Ik heb nog wat tijd nodig Harry, sorry.’’ Een steek schiet door mijn hart heen. ‘’Het maakt niet uit, ik begrijp het,’’ zeg ik met een geforceerde glimlach. Vanbinnen ben ik gebroken. Ik ben zo bang dat ze met het niet kan vergeven. Ze trekt me in een knuffel en een glimlach verschijnt op mijn gezicht. De vlinders fladderen wild in mijn buik en ik snuif haar heerlijke geur op. Ik maak me voorzichtig los uit haar greep en kijk in haar prachtige ogen. ‘’Bedankt dat je naar me hebt geluisterd,’’ en met die woorden loop ik de kamer uit.
Ik laat mezelf op de bank vallen en kijk zwijgend voor me uit. Ik schrik op van iemand die bovenop me springt. Ik kijk in het vrolijke gezicht van Louis, maar hij kijkt meteen serieus als hij mij ziet. ‘’Wat is er?’’ ‘’Ik heb het verpest.’’ Met die woorden val ik in zijn armen en stromen de tranen over mijn wangen. Louis zegt niets en wrijft alleen maar geruststellend over mijn rug terwijl hij woordjes in mijn oor fluistert. Na een tijdje word ik weer rustig. ‘’Is het de kus tijdens de tour?’’ Ik knik met waterige ogen. ‘’Hazza toch.’’ Hij kijkt me medelevend aan en ik laat mijn hoofd op zijn borst vallen. ‘’Het komt wel goed. Geef haar gewoon wat tijd. Ze houdt teveel van je om zoiets stoms en kleinzinnigs jullie relatie te laten verpesten.’’ Dankbaar kijk ik hem aan. Wat moest ik toch zonder hem en de andere jongens? We blijven zo tegen elkaar aan zitten op de bank en zeggen niets. Allebei verzonken in onze eigen gedachtes. Hij woelt door mijn bos krullen. ‘’Jullie lijken wel een verliefd stel,’’ merkt Liam op als hij binnen loopt en ons ziet zitten. Ik steek mijn tong naar hem uit en kruip nog iets meer tegen Louis’ borst aan.
Louis POV
Het doet pijn om mijn beste vrienden zo te zien. Ze houden beide zielsveel van elkaar, maar het gaat nu gewoon even niet. Ik wil ze helpen, maar ik weet niet hoe. Ik woel door Harry’s bos krullen terwijl ik een plan probeer te bedenken. Een plan om ze weer bij elkaar te krijgen. ‘’Harry loop even mee wil je?’’ Ik trek hem overeind en sleep hem mee naar mijn kamer. Ik sluit de deur achter hem en druk hem op mijn bed. ‘’Ik wil jou en Rebecca helpen,’’ begin ik mijn verhaal. Bij het vallen van haar naam kijkt Harry mij meteen aan. Ik zie de pijn en wanhoop in zijn ogen en verdring de drang om hem te knuffelen. ‘’Morgen is het Valentijnsdag. Koop iets voor haar, doe iets romantisch. Doe in ieder geval iets. Laat zien dat je van haar houdt en dat het je spijt.’’ ‘’Maar wat kan ik doen dan? Ik heb al zo vaak gezegd dat het me spijt.’’ ‘’Organiseer iets romantisch. Neem haar mee naar de bioscoop, uit schaatsen, een romantische wandeling of neem haar mee uit eten. Ik help je wel.’’ ‘’Dankje Lou. Echt waar, ik weet niet wat ik zonder jou zou moeten.’’ Ik trek hem in een knuffel. Ik ga naast hem zitten en probeer een plan te bedenken. Uiteindelijk komen we samen tot een geweldig plan voor morgen, Valentijnsdag. ‘’Dankje Boo Bear.’’ Ik trek hem in een knuffel en woel door zijn wilde bos krullen. ‘’That’s what friends are for.’’ Hij drukt een kus op mijn wang, waarna hij wegloopt. We hebben de taken verdeeld en ik begin meteen.

Reageer (2)

  • lukesunicorn

    LARRYYYYYYYYYY

    1 decennium geleden
  • xxgoodgirl

    AWH.
    Larry all the way!
    Snel verder. <33

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen