Chapter four. - Niall Horan.

Piepend kwam de trein voor ons tot stilstand. Een voor een stapten we in. We waren op weg naar London, morgenavond hadden we daar een concert. Ik sleepte mijn koffer als laatste de trein in. London, here I come, dacht ik grinnikend bij mezelf. ‘Why are you laughing?’ vroeg Harry nieuwschierig. ‘Oh, nothing’ zei ik. Harry haalde zijn schouders op en snel liepen we achter de rest aan. Het was erg druk in de trein, en pas in de allerlaatste coupé was plek voor ons allevijf. ‘I’M IN THE BACK!’ riep Louis en hij rende naar de laatste stoel. Natuurlijk ging Harry er meteen naast zitten, en Zayn en Liam namen aan de overkant van het gangpad plaats. Hulpeloos keek ik de jongens aan. ‘What about me?’ zei ik met een pruillipje. ‘Over there, next to the girl, there’s an empty seat.’ Louis wees naar een lege stoel en wiebelde een keer met zijn wenkbrauwen. Ik rolde met mijn ogen en liep erheen. Ik tikte het meisje op haar schouder. ‘Do you mind?’ ik gebaarde naar de stoel naast haar. Het meisje schudde haar hoofd en glimlachte. ‘No, you can sit here.’