030 : Forgiveness

Bill's Point Of View



Jammer genoeg kunnen we niet op onze kamer blijven hangen, tot de tour verder gaat. Ik kijk omlaag en zie hoe ze volledig gekalmeerd in mijn armen ligt te slapen. Het zou zonde zijn als ik haar nu wakker maak. Voorzichtig kom ik van onder haar vandaan en leg een deken over d'r heen, waar ze zich meteen in nestelt. Ik trek een training aan en loop terug naar de woonkamer. Enkel Georg en Charlie zitten in de sofa. Charlie slaapt en Georg kijkt op als hij me ziet. 'Bill?' Ik zucht en draai me tot hem. Schuldig prutst hij aan zijn vingers en kijkt naar de gesloten kamerdeur. 'Ik ben een eikel geweest.' Ik knik instemmend en hij loopt door naar de keuken.

Nog steeds kwaad kijk ik hem aan. Georg, waarop ik altijd kon rekenen is dagen lang mijn vijand geweest om allerlei soorten redenen. 'Ik weet dat je me niet zomaar gaat vergeven, ik ken je. Maar ik wil op z'n minst proberen om terug vrienden te worden.' Ik knik maar en neem een Redbull uit de koelkast. 'Je doet dit enkel omdat Lays' terug is.' verklaar ik begrijpend. 'Nee! Bill dat is het niet.' Ik trek mijn wenkbrauw op en hij zucht. 'Het doet iets met je als je zus of broer je nooit meer wil zien en je behandelt als een vreemde.' fluistert hij zacht. Ik stop met drinken en wacht af. 'Ik gaf jou de schuld ervan, daarom...deed ik zo onvriendschappelijk en ik weet nu dat het fout was. Ik bedoel maar, wij waren beste maatjes.'

Zou ik hem geloven? Ik ben erg, erg koppig, maar ik wil mijn vriend terug. Nu ik niet langer weet hoe ik met Tom moet omgaan, vanwege mijn gevoelens, is het misschien verstandiger om niet de hele band te verwaarlozen. 'Dus...je doet dit omdat je me mist?' vraag ik. Zoals ik verwacht schiet hij in de lach en opent zijn armen. 'Mag ik een knuffel Billa?' Ik rol mijn ogen, maar lach dan toch maar. 'Heel even.' Na een stevige schouderklop laat hij me los en grijns ik.


Lays' Point Of View

Zwijgend zitten we gezamenlijk aan de tafel, etend van een pizza. Ik neem dan wel genoegen met mijn slaatje en wat fruit. Ik steun met mijn kin op mijn hand stop kleine brokjes eten in mijn mond. Bill die het blijkbaar bijgelegd heeft met Georg heeft hem plots veel te vertellen en Gustav mengt zich er een stukje in. Charlie is volgens mij kwaad op Tom en staart zonder eten naar het televisiescherm. Tom prikt met zijn vingers de pizza stuk en heel af en toe neemt hij een hap.

Het is wat ongemakkelijk, hij kijkt me aan en ik kijk weg. Ik kijk hem aan en hij kijkt weg. Ik wordt er gek van! Plots voel ik een hand op mijn bil en moet moeite doen om niet te lachen. Het is duidelijk Bill, duh wie anders. Voorzichtig leg ik de mijne op die van hem. Dit is zijn subtiele vraag : Alles oké? Het knijpje in zijn hand bevestigd dat even. 'Niet veel honger, Tommeling?' vraagt Georg bezorgd.

'Nee.' bromt die enkel en kijkt me woedend aan. Meteen kijk ik schuldig naar mijn bord en voel mijn honger meteen stillen. Wat doe ik nou weer verkeerd? Ik duw langzaam Bill's hand van me af en natuurlijk draait hij meteen zijn hoofd mijn kant op. 'Gaat het lieverd?' Ik knik voorzichtig en hoor Tom iets mompelen.
Hij draait zijn hoofd de andere kant op en Georg kijkt me even aan. Niets vermoedend schuif ik mijn bord weg en meld dat ik naar m'n kamer ga.


Even iets saaier, i know... Maar alvast bedankt voor de reacties! xx