239~

Laura POV
ik voelde Toms tong in mijn mond, ik vroeg me af hoe lang dit eigenlijk nog zou kunnen doorgaan zonder dat een van ons meer adem nodig had.
Jammer genoeg voor hem, was het Tom;.. je zou toch zeggen dat hij veel langer de tijd had om te trainen dan ik... hij was zowat van de ene onenightstand naar de volgende gefladderd de afgelopen zes jaar. Hij grijnsde, blijkbaar was hij niet meer boos op me.. Of we hadden het juist op een creatieve manier goed gemaakt, of ...hij was het gewoon weer vergeten... Georg zat ons blijkbaar aan te staren, en dat had Tom door. Hij glimlachte lichtjes... Georg schudde zijn hoofd. 'Daarom haat ik het dus om als single mee te gaan op een tourbus waar een koppeltje is..' mompelde hij terwijl hij de TV luider zette. 'Tom, je kreunt verschrikkelijk, en dat stoort.' mompelde Gustav van achter zijn PsP. IK grinnikte en slaakte een gilletje toen hij opstond. Nog een extra reden om me vast te hangen aan hem. Hij legde zijn handen op mijn kont zodat ik niet zo vallen, of gewoon omdat hij oversekst was.. kan ook. 'Sorry voor het storen, mannen.' mompelde hij terwijl hij me rechtstreeks naar mijn kamer loodste. Ik liet me los toen hij ongeveer boven mijn bed hing. ik vloog bijna met mijn hoofd tegen het stomme nachtkastje dat Barbara daar blijkbaar heel graag wilde, en dat ik verachte omdat ik elke dag met mijn teen tegen stootte. Tom had net op tijd zijn hand uitgestoken zodat ik mijn hoofd niet op de hoek stootte. Misschien wel met een goeie reden; ik had genoeg ziekenhuis gezien de laatste tijd.. en ik hield helemaal niet van Dokters..laat staan van grote gebouwen vol met van die monsters.
Tom grijnsde en hield zich er het komende halfuur mee bezig met mijn voeten te spelen, letterlijk. het erge was dat het kietelde als hell... misschien niet als Hell, maar het was echt ondragelijk. Ik schreeuwde het uit van het lachen, kreeg tranen in mijn ogen, en dat vond hij alleen maar leuk.