Foto bij H10

Even het volgende. Aangezien mijn laptop is gecrasht kan ik niet schrijven :( Ik baal echt als een stekker. Mijn laptop is opgestuurd en blijft ongeveer 2 weken weg. Ik zit nu achter een andere laptop dus schrijf ik even een hoofdstukje. Hiermee zullen jullie het weer 2 weken moeten doen. Hopelijk blijven jullie deze storie lezen :D

Met de brief in mijn handgeklemd die we van Gwendolin hadden gekregen nog voor we vertrokken, schoven we verder over het ijs. Over een paar dagen zouden we het metaallandschap bereiken en zouden we naar de hoofdstad kunnen reizen. Onderweg kwamen we vele kleine dorpjes tegen. We overnachtten in gehuurde iglo's en zo gauw het licht is reizen we verder.

Na twee dagen gereisd te hebben, zagen we bergen in zicht. Langzaam veranderde het ijslandschap in gewone grond. We sprongen van ons platform af en kwamen op de stenen terecht. Toen we 100 meter verder liepen was al de sneeuw en al het ijs verdwenen. 'Zo te zien zijn we in het metaallandschap' zei Eline tegen mij. 'Het lijkt er wel op' antwoordde ik. We liepen verder totdat we ineens drie rennende jongens tegen kwamen. Toen ze dichterbij kwamen zagen we dat ze niet renden maar op een groot metale platform stonden en ze die vooruit stuurden. Ze hadden grijze kleding aan en hadden een metale helm op. Toen ze ons zagen stopten ze gelijk. 'Twee watermeesters in het metaallandschap' zei de ene tegen ons. 'Dat lijkt me om een speciale reden' zei de ander. 'We hebben een boodschazp voor Cleveron' zei ik tegen de jongens. 'Doe maar duur' zei de andere jongen. 'Het is te hopen dat ze jullie binnen laten' zei weer een andere. 'De boodschap komt van Gwendolin' zei Eline terwijl ik de brief voor hun neus hield. 'Veel succes ermee' zei de eerste jongen en ze gingen er weer vandoor. Ik keek naar Eline, haalde mijn schouders op en begon verder te lopen.

Na ongeveer een dag gelopen te hebben, kwam ik bijna niet meer vooruit door de vermoeidheid. 'Zullen we hier ons kamp maar opslaan?' vroeg ik aan Eline. 'Lijkt me een goed idee' zei Eline en ze begon onze spullen uit te pakken. Ik begon haar te helpen en na ongeveer 10 minuten was ons kamp klaar. Ik zocht in de buurt bomen en begon met water wat takken af te snijden voor een kampvuur. Eline had twee vuurstenen gevonden en maakten een vuur. Ik ging in op mijn slaapzak liggen die naast het vuur lag. 'Gwendolin was wel erg optimistisch met haar twee dagen reizen' zei ik tegen Eline. 'Klopt' zei Eline. 'Ik denk dat ze niet heeft meegerekend dat we hier niet kunnen watersturen, zoals op het ijs'. Toen ineens werden de ogen van Eline groot en ik snapte gelijk wat ze bedoelde. Met een ruk stond ik op en liep naar mijn tas waar de rol die we van Gwendolin hadden gekregen in zat. Ik ging naast Eline zitten en rolde de rol uit. Gelijk helemaal bovenaan stond 'Surfen op een golf'. 'Die moeten we dus hebben voor hier' zei ik tegen Eline. 'Waar wachten we nog op? Ik zeg laten we het oefenen'. Ik stond op en keek is goed rond. 'Daar is een meer' zei ik tegen Eline en ik wees richting het noorden. 'Het is ongeveer een paar minuutjes lopen vanaf hier. We kunnen onze spullen denk ik wel laten liggen. Het is dichtbij'. Eline knikte en liep achter mij aan.

Toen we bij het meer aankwamen, liep in naar een rots toe en rolde de rol uit. Als eerste deden we de oefeningen na die er stonden. Na een lange tijd hadden we een golf gevormd en konden we onszelf erboven laten staan. Daarna gingen we door met de tweede oefening. Deze was vooral voor mij bedoeld. Eline ging weer terug naar het kamp en ik ging verder met oefenen. Tot nu toe kon ik alleen een platform besturen, een golf maken die ik en kon afvuren en erop kon staan en een simpele waterstraal op iemand afvuren. Mijn volgende techniek die ik ging leren was een grotere waterstraal op iemand af vuren. Na veel oefenen, lukte me dat. De laatste techniek die ik ging oefenen was een grote ijsbal vormen. Eerst lukte het me alleen om een grote waterbol te maken en af te vuren. Daarna lukte het me ook om het water te bevriezen en hem vervolgens af te vuren. Toen ik weer terug naar het kamp liep, was het inmiddels donker geworden. Eline lag nog met haar ogen open op haar in haar slaapzak. 'De sterren zijn goed zichtbaar' zei Eline toen ik aan kwam lopen. Ik schoof mijn slaapzak in naast haar en keek ook de lucht in. 'Je hebt gelijk' zei ik tegen haar. We keken nog een tijdje naar de sterren. 'Ik kan al een aantal aanvalstechnieken' zei ik tegen Eline. 'Goed om te horen' zei Eline. 'Vooral nu er gestoorde gekke rondlopen'. Ik moest lachen om haar woordkeuze. 'Ik denk dat het het beste is als we gaan slapen' zei ik tegen haar. 'We moeten morgen wel fit bij het kasteel aankomen'. 'Mee eens' zei Eline. 'Welterusten' zei Eline. 'Welterusten' zei ik tegen haar. Ik draaide me om en sloot mijn ogen.

Reageer (1)

  • Montmartre

    Awesome, ik ga ff een inhaalslag doen op jou story ^^
    Owkee eigenlijk zou ik 6 proefwerken moeten leren, maar ik heb geen zin ^^

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen