Foto bij 272~

Oké, net iets te groot om Robyn te zijn ..maar goed. Ik kon jullie toch hun toekomst niet onthouden zeker?

Drie jaar later...
Tom PoV

'Rustig aan kleine meid, je komt er wel.' zei ik glimlachend toen ik mijn gitaar aan Robyn gaf, ze zat in de zetel. Ze lachte, haar oogjes twinkelden en ze had kuiltjes in haar wangen. Ik lachte toen ik haar met mijn gitaar zag spelen. 'Laura? Dit moet je zien, ze wordt echt helemaal rocker zoals ik.' riep ik naar Laura. Ze was een taart aan het maken, voor Robyn's verjaardag morgen. En ik begon me oud te voelen, nog geen dertig (26 of 27, schat ik) maar binnenkort wel voor de tweede keer papa. Laura stond achter me met een fototoestel. Ik trok haar op mijn schoot. 'Mag ik je nog altijd geen mama noemen?' vroeg ik lachend. Ze schudde haar hoofd en kuste me. 'Adam komt morgen aan, Bill gaat hem halen dan komen Robyns peters samen toe.' zei ze glimlachend. Bill en Adam waren peter van ons eerste kindje, Bill omdat hij ander nooit meer tegen me zou spreken en Adam omdat hij Laura's bestie was. Hij vloog zoveel over naar Duitsland om Robyn te zien dat zelf ik aan hem gewend begon te raken. Laura keek over mijn schouder. 'Robyn, niet met papa's gitaar weglopen, schatje.' zei ze toch streng. ik zuchtte. 'Niet op mama letten, kleintje. Speel maar rocker.' zei ik lachend. Laura keek onzeker. 'Lieverd, ze is drie, wat kan ze verkeerd doen?' vroeg ik, het was een retorische vraag dus zorgde ik ervoor dat Laura niet kon antwoorden. Daarna wreef ik zachtjes over haar buik. 'Ik hoop dat het een jongen is, dan is het hier weer eerlijk verdeeld.' mompelde ik lachend. 'Koningswens.' mompelde Laura. 'Wel, mevrouw de Koningin, mag ik het nog steeds niet weten?' vroeg ik zacht. Laura schudde haar hoofd. 'Ik ben zeker dat je het Bill gaat vertellen.' zei ze zacht. 'Maar Adam en Georg weten het wel, zeker?' vroeg ik. Ze knikte. 'Die kunnen zwijgen.' zei ze zachtjes. Ze stak haar tong uit. 'Ik blijf erbij dat je Robyn niet alleen moet laten met je gitaar, Tom.' zei Laura. ik rolde met mijn ogen. 'Laat haar.' zei ik zacht, terwijl ik mijn armen om haar legde zodat ze niet weg kon. Ik vroeg me vaag af waar haar speelgoedgitaar was die mijn moeder Robyn drie dagen geleden gegeven had voor haar verjaardag. Ze was eerder gekomen met Nicole en de Rest van Laura's gezin omdat het met Bill, Adam, Georg en Gustav erbij te druk was.

Reageer (7)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen