015 - Flying Birds

Na huilend achtergelaten te worden door Beau kwamen er een groep vogels naar me toe gevlogen.
Ik kon niet zien welke vogels het waren maar ze waren wel mooi. Ze hadden niet een kleur, maar allerlei verschillende kleuren. De vogels tilde mij voorzichtig op. Ze moesten wel met velen zijn want ik ben niet al te dun. Na een paar seconde vloog ik door de lucht. Ik leek wel een vogel die vloog. Alleen dan zonder vleugels.. Ik spreidde mijn armen en wapperde er mee. De vogels vlogen plotseling weg, en daar ging ik dan. Keihard naar beneden.

Ik werd geschrokken wakker in een bed. Ik opende één oog, en zag daar die jongen die mij naar het ziekenhuis heeft gebracht naast me zitten. Ik kon hem goed zien met één oog open. Hij zocht naar iets. Maar naar wat? Ik wou wat zeggen maar er komt alleen ‘’ Hmmmpgg’’ uit mijn mond. En blijkbaar had hij dat gehoord . Hij kwam bij me op bed zitten. ‘’ Niall, gaat het wat beter met je?’’ Ik knikte ja. Ik keek recht in zijn herfst achtige bruine ogen. Dezelfde ogen net als Beau. Nee niks Beau. Beau is weg, en dat zal ook altijd blijven. Alleen in mijn hart is hij er nog.