~010
Ok, weird, dacht ik bij mezelf. Ik stopte het pak koekjes weer in het kastje dat Nathan me eerder had aangewezen en liep door naar de logeerkamer, de kamer waar ik sliep zo lang ik hier bleef. Mijn iPod en bed zagen er verleidelijk uit, en terwijl ik mijn oortjes in mijn oren stopte om muziek te gaan luisteren sloot ik mijn ogen.
‘Ik probeer al vijf minuten je aandacht te trekken’ een van mijn oortjes werd uit mijn oor getrokken terwijl Tom begon te praten. ‘Wat is er?’ ‘Niks ik wilde alleen weten hoe het met je gaat’ ‘Ja het gaat gewoon goed hoor, hoezo’ ‘Ik dacht gewoon dat het hele Nathan gebeuren je nogal dwars zit’ ‘Zit het ook, ik probeer me er alleen zo min mogelijk van aan te trekken’ ‘Goed zo, hij trekt nog wel bij hoor’ ‘Denk je?’ ‘Ja dat denk ik echt, probeer maar even te slapen’ ‘Is goed’. Tom plantte nog een kus op mijn wang en liep daarna voorzichtig de kamer uit. Met mijn ogen al dicht draaide ik me op mijn zij proberend in slaap te vallen.
‘Eten is klaar’ ruw werd ik wakker geschud door niemand minder dan, Nathan, je raad het al. ‘Iets zachter kan ook wel hoor’ antwoordde ik net zo bet terug. ‘Ja, jij wordt niet wakker’ ‘Niet mijn probleem’ ‘Jawel, het is niet mijn schuld’ ‘Dat is het wel’ ‘Niet’ ‘Weet je laat maar zitten, ga gewoon deze kamer uit, ik kom er zo wel aan’ ‘Alsof ik hier al wilde blijven, nou, doei’, die knul denkt echt dat hij grappig is, nou hahaha, de tranen lopen over mijn wangen van het lachen.
Ik stapte uit bed en liep naar de spiegel toe om te kijken hoe ik er uit zag. Dat viel nog best wel mee, ik warde wat door mijn haar en veegde even onder mijn ogen, waarna ik besloot dat het er niet echt beter op ging worden. Aangezien ik gewoon in mijn normale kleding in slaap was gevallen hoefde ik me niet om te kleden, dus liep ik gewoon zo door naar beneden.
‘Lekker geslapen?’ kreeg ik uit verschillende monden te horen toen ik de eetkamer binnenliep en een stoel naar achter trok om daar te gaan zitten. ‘Jawel hoor, wat eten we?’ ‘Pizza’ werd er al meteen naar me toe geschreeuwd door Tom, die hyperactief op zijn stoel zat te wiebelen met zijn vork en mes al in zijn handen. ‘Iemand hier heeft of hele erge honger of vind pizza heel lekker’ zei ik al lachend door zijn gedrag tegen Tom. Toen iedereen aan tafel zat en Nathan de pizza ook op tafel had gezet, begonnen we allemaal te eten.
Hellyeah, ik heb eindelijk weer geschreven voor deze story. Wat vinden jullie er van, moet ik hier gewoon mij gaan stoppen of nog verder door gaan? En zo ja, weet iemand dan een goed lettertype en lettergrote? Want ik vind deze niet zo goed.
Reageer (9)
Ik hou van pizza! Dat is zo ongelooflijk heerlijk en lekker en fantastisch en geweldig, en ik vind het echt raar dat er mensen zijn die het niet lekker vinden, want dan vind ik je toch wel een beetje een grote gekkerd hoor! DON'T EVEN THINK ABOUT STOPPING! Deze story is namelijk awesome, geweldig, fantastisch, superleuk, helemaal cool, supernice, awesome, geweldig, fantastisch, en ik begin weer eens in herhaling te vallen, maar ik denk dat de boodschap zo ook wel over is gekomen(:
1 decennium geledendoorgaan!! anders ga ik er persoonlijk voor zorge dat
1 decennium geledenje verdergaat! mwahaha
oke f serieus snel verder want ik hou super veel van dit verhaal <3
doorgaan please_O__O_
1 decennium geledenyeaaah, nieuw stukje !
1 decennium geledenshake it hahaha.
Don't you DARE to stop! ö
1 decennium geleden