02.2

De kogel doorboorde haar borstkast. Een regen van bloed belandde op de grond en muren rondom haar. Het pistool viel uit har handen, recht de grond op. Haar handen omklemden haar borstkast. Pijn vloeide door haar aders. Tranen druppelden uit haar ogen waar spijt in te lezen was. Als er niet snel iemand zou aankomen die het schot gehoord had, zou ze sterven, wat haar bedoeling was geweest. Bloed doordrenkte haar blouse. In een golf van misselijkheid boog ze zich over het toilet en gaf over. Haar maag leegde zich en de pillen zochten een weg naar buiten. Wanneer haar maag ongeveer leeg was en ze het gevoel had dat haar slokdarm in brand stond. Hopeloos liet ze zich tegen de toiletdeur zakken en verloor het bewustzijn.

Drie bezorgde leerkrachten liepen de toilet in, op zoek naar de bron van het schot. Wanneer ze haar toilethokje openduwde, schrokken ze zich een ongeluk. De ene belde de ambulance, de andere vormde proppen toiletpapier, om die vervolgens tegen de wonde te drukken. De laatste, de leerlingenbegeleider en pedagogisch directeur Mark Dacus, hield de nieuwsgierige leerlingen die zich in de gang verzamelden uit het toilet.
"Ga allemaal naar jullie lokaal!" riep hij, vrij kalm ondanks het beeld dat hij net gezien had,"Er is niets aan de hand." De leerlingen dropen af, recht naar hun lokaal. Ze zouden tijdens een middag maar even met alle leerkrachten samenkomen, gewoon om het hen te vertellen.

De ambulance kwam al snel, het meisje, geïdentificeerd als Amy Bryd, op een brancard gelegd en naar het ziekenhuis gebracht. Haar toestand werd als kritiek bestempeld. Haar ouders werden gebeld die in schok naar school kwamen. De niet zo blije conciërges begonnen met het opruimen van de toiletten die flink met bloed en braaksel besmeurd waren. Mopperend begonnen ze aan het niet zo fijne taakje.

In het ziekenhuis werd Amy verzorgd en geopereerd. De kogel, die nog steeds in de ribben van het arme meisje zat, werd verwijderd en bloedingen gestopt. Haar maag werd gespoeld om de laatste sporen van de pillen uit haar lichaam te halen, maar ze was al te ver heen. Haar hart, lever en nieren waren aangetast. Als ze ooit zou ontwaken uit haar comateuze toestand, zou ze nog een lange weg moeten afleggen voor dat ze weer een normaal leven zou willen leiden.