Wat als je het zusje van georg bent, die kanker heeft?

laat reacties achter en klik verzenden ---->


meet georg....and the rest of tokio hotel
*georg pov*`het was stil en rustig, iedereen sliep. jij was nog moe, maar je kon niet meer slapen door een of andere reden. je maakte een irritand geluidje waardoor bill die een stukje verderop lag, zijn gordijn die bij zijn bed was, open maakte en je een kussen tegen je kop kreeg. jij: waar was dat goed voor? bill: gvd georg, hou je mond! ik ben bezig met mijn schoonheids slaapje. van dat schoonheids slaapje zag je niet veel van, hij had wallen onder zijn ogen en zijn haar zag er verschrikkelijk uit. jij: sorry. gustav: he softie houd jullie monden daar beneden. bill: he georgs schuld. jullie hoorde een gebrom. bill: dat leek wel een beer. jij: idd. gustav: nou die beer is toevallig je bloed eigen broer. je zag hoe bill op stond en boven zijn bed keek, naar tom die verder snurkte.
jij: god wat kan dat kind snurken. gustav: inderdaad! ook gustav stond op en liep richtig de keuken. bill: wat een goed idee gustav! roep hij. nu ik toch wakker ben. en hij keek jou aan. en hij liep weer verder. tom stond op, hij was kennelijk ook wakker geworden van ons. hij stond op en liep naar de wc toe. jij wilde nog niet opstaan je had geen zin. na een tijdje hoorde je een luide meisjes gil. je rende de woonkamer in en zag bill op de bank staan en schreeuwde ,, Een Spin!!!!'' je zag hoe gustav er naast lag, hij kwam niet meer bij van het lachen, jij probeerde ook niet te lachen, om het gezicht wat bill trok. bill: georg! maak dat beest dood!!! hij wees naar de tafel waar een piep klein spinnetje zat. je nam hem vast en zette het spinnetje buiten. tom had een foto gemaakt van bill.
tom: got it! bill: ging geruststelend op de bank zitten. en zag dat zijn broer een foto van hem had gemaakt. hij gaf hem een kwade blik, stond op en ging voor hem staan en gebaarde dat hij de fotocamera wilde hebben tom: d8 het niet. tom rende weg en bill der achterna, gustav was ondertussen bijgekomen van het lachen. gustav: je had dat gezcith moeten zien toen hij die spin zag... 0_0 hahahaha weer barste hij spontaan in lachen uit. je hoorde hoe je mobiele afging. je pakte je mobiele en drukte op het groene telefoontje. jij: met georg? ?: hoi met mama. haar stem klonk verdrietig... jij; mama wat is er? mam: georg, ik moest vandaag met shanti naar de dokter en... georg: is er iets met shanti? mam: shanti heeft leukemie, kanker dus... je schreeuwde zo hard als je kon WAT!? gustav stopte met lachen. bill en tom stopte met rennen en keken mij aan. mijn stem egode in de tourbus. jij: mam dat kan niet. ma: het spijt het is zo. jij: dat is onmogelijk. het kan gewoon niet het is oneerlijk. ma: sorry.. jij: mam je kan der niets aan doen? je moeder huilde aan de telefoon. jij: waar is ze nu? mam: ze is op haar kamer ze komt er niet meer uit, ze eet niet. jij: ik kom naar huis toe. mam: georg liefje nee dat gaat niet, je bent op tour, en jij kan der ook niets tegen doen.