Wat als je het zusje van georg bent, die kanker heeft? -3-

reactie?...plz?

---->>>>>
<<<<

---

welkom back home *foto jij*
*georg pov* je zat nog steeds in de stoel, van de woonkamer. de jongens wisten niet wat ze moesten zeggen dus zeiden ze maar niets. na een kwartier daar te hebben gezeten, stond je op, om je spullen te pakken. je gooide alles in een koffer, het boeide je allemaal niets meer, je wilde nu naar shanti toe. *shanti pov* eenzaam en alleen zat ik aan mijn bureautje, te denken of ik al mijn dromen nog waar kan maken. of ik er nog ben, morgen, misschien verlaat ik idereen wel overmorgen. kanker, was het maar nooit ontstaan. maar je was niet van plan om de moed op tegeven. je wilde doorzetten, je wilde alle dromen nog bereiken. je wilde, je moeder nog niet kwijt. je wilde georg nog niet kwijt, je herinerde je nog, dat georg en jij afgesproken hadden dat als georg ging trouwen jij zijn bruidsmeisje mocht zijn, het was echt grappig dat gesprek, ik hield van mijn broer, zelfs zijn vrienden, waren bezorgd om mij. tom, die maakte mij aan het lachen, gustav, kon ik eindeloos mee praten, je kon met hem echt over alles praten. georg, had een ander plaats, hij beschermde je, en hielp je wanneer het nodig was. en bill, daar was ik jaloers op. hij kwam altijdd binnen meteen smile en ging weg met een smile, hij bleef lachen, tenzij er natuurlijk een ernstige situatie was. dan was hij altijd serieus. hij zei dat hij er altjid voor mij was. je keek eens naar buiten waar je veel auto's en bussen zag rijden, jullie wonde dichtbij een snelweg. opeens hoorde je een bus die dichtbij stopte. en de deur die open vloog, en je hoorde je ma nog zeggen, ben je toch gekomen. wat lief van je. hoi jongens jullie ook? wat ben ik blij jullie te zien. ondertussen hoorde ik al voetstappen naar boven komen. de deur ging open, en in de deur verscheen mijn broer met een ernstig gezicht. hij liep, of ja rende naar me toe, en nam me stevig vast. hij wreef over mijn rug heen. hij wist het dus, en de jongens ook. je vondt het geweldig dat ze speciaal zijn gekomen maar ze moesten toch touren? jij: he broer:) georg: het spijt me dat ik er niet eerder was. jij: georg je kan der niets aan doen, niemand kan hier iets aan doen. je nam georg nog steviger vast. je voelde zelfs dat er een traan van georg op je bloote schouder viel. je mocht nu niet huilen van je zelf. je wilde niet dat ze nog meer zorgen om je maakte dus je wilde niet huilen. opeens sprongen er nog 3 gedaantes op jou bed, en je liet georg los en keek in nog 6 andere tranerige ogen.tom kwam als eerste naar jouw toe, en knuffelde jouw, je moest eerst zijn lichaam vinden met dat te groot shirt, je had hem vast en hij ging met zijn vingers langs mijn schouderbladen. je probeerde steeds die tranen weg te knipperen, het lukte steeds, gelukkig dacht je. gustav kwam en keek je eerst aan, en zei ,,je weet dat je met alles bij me terecht kan, met alles, ik heb altijd tijd om met jou te praten'' je knikte, en glimlachtte. hij nam me vast, georg bleef de tranen wegvegen. en tom stelde hem gerust. bill kwam naar mij en nm mijn handen vast, en glimlachtte, je vind die grote glimlach van hem, altijd zo lief, maar hij probeerde niet over te komen alsof hij blij was dat je nu '''ziek'' bent. hij knuffelde je, en hij fluisterde lieve dingetjes in je oor. ''wat er ook gebeurd, ik en de jongens zullen altijd aan je zij staan, en je komt er overheen, dat weet ik, dat voel ik shanti, want jij bent een fantastische meid'' je keek hem aan, en je glimlachte. jij: ik ben blij dat jullie der zijn, maar moesten jullie niet touren.? georg: eigelijk wel, maar wij zijn, voor je terug gekomen. gustav: we konden onze gedachten alleen maar bij jou houden. tom: we konden amper blijven touren, terwijl jij uhm... tom durfde het niet te zeggen jij: kanker hebt?. tom knikte. jij: jullie kunnen het heus zeggen, ik vind het niet erg. ik moet er mee leven, het is niet anders, tranen stonden in mijn ogen. georg: je mag huile. jij: ik huil niet hoe kom je daarbij, je loog keihard er liep een over je wang, je stond op, en liep als een sneltrein naar de badkamer, en deed de deur opslot.