Wat als je het zusje van georg bent, die kanker heeft? -7-

leave comment!


friendschip is the thing you must remember!
de tranen brandde achter je ogen. dit gesprek, had je aan het denken gezet. je moest niet verstoppen van wege je tranen, want dat was maar een bijzaak. de hoofdzaak was dat die ziekte uit je moest. wat zou je toch zonder deze meiden moeten? leven was niet altijd zo makkelijk en eerlijk, maar met deze meiden redde je het wel. jij: meiden? r&s: ja? jij: bedankt. siham: sgat waarvoor? jij: dat jullie teminste in mij geloven, en dat jullie nog met me willen omgaan. romy: sgat daar zijn vriendinen voor ^^ jij: nou bedankt dan dat we vriendinen zijn^^ siham: groep hug! romy en siham legde hun armen om je heen, en jij sloeg de jouwe om siham en romy heen. siham: weet je? jij: uhm nee zeg het eens ^^ siham: toen bill me belde, was hij toch wel ongerust zo klonk hij teminste, ik heb hem nog nooit zo ongerust horen klinken. misschien heeft hij gevoelens voor je zei romy met een dikke wenkbrauwwiebel op haar gezicht, terwijl ze mij aanstootde. jij: doe normaal:P we zijn gewoon vrienden dat is alles siham keek romy aan en romy keek siham weer aan, en schoten beide keihard in de lach. jij: wat? romy: niets laat maar. siham: kom je nog wel achter;) je snapte er niets van maar het zal wel, je vertrouwde siham en romy wel. opeens klonk een stem van onder, het was duidelijk de sgattige stem van gustav. ,,meiden doen jullie mee singstar''? siham, romy, en ik stormde tegelijkertijd de trappen af, we struikelde en vielen half over elkaar, maar kwamen heel onder. we liepen samen de woonkamer binnen. 8 ogen keken jou aan. je voelde je niet op je gemak. jij: wat? gustav: hoe voel je? jij: levend. georg: shanti ik wil niet dat je daar mee spot. siham: georg hou je kop. romy: idd! het viel ff stil. jij: bill sorry dat ik toen straks zo boos werd. bill: tis al goed;) volgende keer vraag ik het je wel:) jij: nee dat hoef niet, deze meiden zijn altijd welkom. romy en siham keken heel trots.