Wat als je het zusje van georg bent, die kanker heeft? -34-

don't leave!
Ik loop non-chelant naar binnen toe. Ik knipoog snel even naar Romy en Siham, om ze duidelijk te maken dat ze komt. 'Mensen ik denk dat ik maar eens ga' zegt Gustav opeens. Romy, Siham en ik springen meteen op. 'Nee je mag niet gaan' zeggen we alle drie in koor. De jongens kijken ons raar aan. 'En waarom mag ik niet gaan' vraag gustav. 'aah toe nou Gustav jij blijft ook slapen. Anders is het niet gezellig en is het niet compleet' begin ik te zeggen en te zeuren. 'oke dan' zegt Gustav en richt zijn blik weer op de televisie. Opeens wordt ik opgetild en meegenomen naar de keuken. Ik zie alleen twee armen. 'Zet me neer' roep ik nog. Dan merk ik dat het Georg is. 'Wij moeten even praten' hoor ik de bekende stem van Georg zeggen
-what did i do wrong?-