Olivia and Niall || Hate changed in love.
Olivia Buckeyy
"Olivia Buckett. Je bent te laat, alweer.." Ik zucht en keek naar de klok die in het saai uitziende klaslokaal hing. "Ja, sorry meneer.." beschaamd bijt ik op mijn lip. "Maar ik kan het uitleggen!" Een luidde zucht klonk uit de mond van één van je mede-leerlingen. Niall. Ik keek Niall geïrriteerd aan maar schonk voorderest geen aandacht aan hem. "Mijn band was lek en het stoplicht stond op rood en vervolgens..-" "Heb je, je huiswerk af" meneer Muller, mijn scheikunde docent, verbrak mijn uitleg. Braaf knikte ik, als er iets is wat ik deed was dat mijn huiswerk. "Ga dan maar zitten, naast meneer Horan is er nog een plekje over" Mijn ogen vlogen snel rond het klaslokaal maar jammer genoeg was inderdaad naast Niall, de enigste plek die nog over was. "Nee hoor meneer, mijn tas zit hier.." roep Niall protesterend in de klas. Gegrinnik vult de hele klaslokaal en het enigste wat ik kon doen was diep zuchten. Ik haatte Niall, serieus, hij was een sukkel die nooit zijn huiswerk maakt. Altijd van die domme opmerkingen heeft, dat domme Ierse accent wat iedereen in Ierland bezit, het accent was opzich leuk maar Niall verpest het weer. Niall verpestte alles. Laten we dan maar niet hebben over zijn gebleekte blonde haren, waar soms nog een paar bruine plukken uitsteken of zijn lengte. Hij was klein en had de perfecte taille en het ergste van alles was nog wel. Dat hij van alles at, ja een echte vreetzak. Met grote passen loop ik naar de stoel en gooi zijn tas met een simpele gebaar op de grond. Zonder hem nog een blik waardig te geven ga ik zitten en pak mijn scheikunde boeken. Ik hoorde Niall nog wat mopperen maar het was te onduidelijk om er echt een reactie op te geven. Na een enkele minuten uitleg te hebben gehad moesten we individuele opdrachten maken, dat betekend dat we iets voor ons zelf mochten doen. Ijverig werkte ik aan mijn laatste opdrachten zodat ik thuis niets meer hoefde te maken. Een briefje verstoorde mijn beeld en met een rommelig maar toch met een duidelijk handschrift waren er letters op gevormd. "Nerd"Ik slikte eventjes hoorbaar en kijk Niall woedend aan. De les verliep traagzaam en kon daardoor niet laten om diep te zuchten toen na 50 minuten eindelijk te bel ging en het laatste uur er weer op zat.
"Hey, jij hebt vast al je huiswerk af" ik draaide me om en keek in de helder blauwe ogen van de irritante blonde jongen. Ohja, dat had ik niet verteld. Zijn ogen waren ook irritant, ze waren zo mooi blauw, dat het gewoon irritant was. Alles aan hem was irritant. "Wat gaat jou dat wat aan" snauwde ik boos. Wetend dat er weer een scheldwoord op zijn tong lag om op mij afgevuurd te worden. "Nou, ik dacht als jij toch klaar ben mag ik vast wel je schrift om alles over te schrijven" ik lachte spottend. "Wat denk je zelf, sukkel?" Hij rolde met zijn ogen. "Geef me gewoon je schrift maar" ik schudde mijn hoofd afkeurend. "Bekijk het maar, doe het lekker zelf." Hij grijnsde. "Nerdje is bang om betrapt te worden.. Ahw.." Ik slik. "Ik ben geen nerd, stomme Ier" "Is dat het enigste wat je kan verzinnen? Stomme Ier" een uitdagende grijns stond op zijn gezicht. Ik draaide me om en liep weg, Niall achterlatend.
De volgende morgen verliep precies hetzelfde, doordat ik te laat was werd ik alweer naast Niall neergezet. Ik nam me daardoor ook voor om morgen niet meer te laat te komen. Verveeld luister ik naar de oninteressante uitleg over bepaalde atomen en stoffen. Vergelijkingen en allerlei dingen wat ik natuurlijk allang snap. "We gaan nu in tweetallen een practicum toets maken, het cijfer telt voor de helft mee met je rapport. Het verslag wordt uiterlijk 18 april ingeleverd. Je werkt samen met je buurman/buurvrouw" Ik tikte verveeld met mijn vingers op de tafel totdat dit alles tot me door drong. "WAT?!" riepen ik en Niall tegelijk. "Dit ga je niet menen, i mean. Waar slaat dit op!" Niall knikte hevig. "Nooit dat ik met DAT ga samenwerken" hij spuwde de woorden bijna uit. "DAT, heeft een naam hoor" "Nooit dat ik met DIE NERD samen ga werken" verbeterde hij zijn zin. Mijn handen balde ik in vuisten. "Ik ben helemaal geen nerd!" "Wat jij wilt.. NERD" Ik zuchtte gefrustreerd. "Kunnen er echt geen andere tweetallen uitgekozen worden?" mijn stem klonk smekend maar de docent bleef bij zijn besluit. "Nee, en er is geen discussie mogelijk!" "Maar..-" ik probeerde er nog tegenin te gaan, totdat ik het gezicht van de meneer zag. "Oke.." zuchtte ik en keek naar Niall aan. "Maar denk niet dat ik dit leuk vind hoor!" Hij maakt een instemmend geluidje. "Alsof ik dit leuk vind, maar laten we het zo snel mogelijk afmaken. Wanneer kan je, vanmiddag?" ik beet bedenkelijk op mijn lip en knikte toen met tegenzin. "Oke, zullen we dan na schooltijd naar mijn huis toe gaan, om het verslag te maken" gek genoeg, klonk zijn stem best zacht en aardig. "Ja, is goed.." mijn stem klonk twijfelachtig terwijl er allerlei scenario's door mijn hoofd heen dwarrelde. Na een half uurtje besproken te hebben, wat we precies gaan doen. Ging eindelijk de bel. Mijn tas gooide ik met een simpele beweging op mijn schouder en wachtte geduldig totdat Niall ook klaar was met het inpakken van zijn spullen. Zonder nog iets tegen elkaar te zeggen liepen we richting zijn huis.
Zijn huis was mooi ingericht, je zou het niet denken maar de contrasten liepen mooi over, de kleuren pasten goed bij elkaar. "Laten we maar naar boven gaan" ik knik en volgde de blonde Ier. Hij baande een weg naar zijn kamer toe. "Let niet op de rommel" mompelde hij. Ik grijns breed en keek toen zijn kamer rond. "Wat een rommel joh" zei ik sarcastisch en een kleine grinnik verliet zijn mond. "Ik zei nog zo, let niet op de rommel" hij porde me in mijn zij waardoor ik met een spastische beweging naar achteren sprong. "Daarom zei ik het ook hé, sukkel" een speelse grijns speelde zich rondom mijn lippen en ik keek hem uitdagend aan. Onze ogen smolten samen en het enigste wat ik kon doen was in zijn ogen staren. Zijn hemelse blauwe ogen, die irritant waren. Ze waren irritant omdat ze zo mooi waren. Een stapje dichterbij liet mij, mijn adem inhouden. Hij kwam met kleine centimeters naar voren gelopen totdat ik eindelijk zijn adem in mijn gezicht voelde. Zijn hand ging langzaam naar mijn haren toe en streelde zacht een plukje haar achter mijn oren. Zijn helder blauwe ogen mengde zich nog steeds in mijn licht bruine ogen. "You're so beautiful.." prevelde hij zachtjes tussen zijn lippen door. Hij glimlachte lief waar ik een rij schattige tanden zag staan. Ik giechelde zachtjes en wendde mijn blik voorzichtig naar de grond. "Wat zei je?" Mijn stem was enkel een fluistering maar ik wist bijna zeker dat hij het hoorde. Zijn lippen plaatste zich zachtjes op mij neus en liet een warme spoor achter. Niall realiseerde zich na enkele seconden pas wat hij deed en deinsde met een onverwachtse beweging achteruit. "Laten we verder gaan.." Helemaal in trans staarde ik de blonde jongen aan en de woorden vloeide zomaar uit mijn mond. "Kus me.."
Ik schaam me, dat ik dit hoofdstukje durf te plaatsen. Super slecht. Hopelijk vind je het een beetje leuk? x
"Olivia Buckett. Je bent te laat, alweer.." Ik zucht en keek naar de klok die in het saai uitziende klaslokaal hing. "Ja, sorry meneer.." beschaamd bijt ik op mijn lip. "Maar ik kan het uitleggen!" Een luidde zucht klonk uit de mond van één van je mede-leerlingen. Niall. Ik keek Niall geïrriteerd aan maar schonk voorderest geen aandacht aan hem. "Mijn band was lek en het stoplicht stond op rood en vervolgens..-" "Heb je, je huiswerk af" meneer Muller, mijn scheikunde docent, verbrak mijn uitleg. Braaf knikte ik, als er iets is wat ik deed was dat mijn huiswerk. "Ga dan maar zitten, naast meneer Horan is er nog een plekje over" Mijn ogen vlogen snel rond het klaslokaal maar jammer genoeg was inderdaad naast Niall, de enigste plek die nog over was. "Nee hoor meneer, mijn tas zit hier.." roep Niall protesterend in de klas. Gegrinnik vult de hele klaslokaal en het enigste wat ik kon doen was diep zuchten. Ik haatte Niall, serieus, hij was een sukkel die nooit zijn huiswerk maakt. Altijd van die domme opmerkingen heeft, dat domme Ierse accent wat iedereen in Ierland bezit, het accent was opzich leuk maar Niall verpest het weer. Niall verpestte alles. Laten we dan maar niet hebben over zijn gebleekte blonde haren, waar soms nog een paar bruine plukken uitsteken of zijn lengte. Hij was klein en had de perfecte taille en het ergste van alles was nog wel. Dat hij van alles at, ja een echte vreetzak. Met grote passen loop ik naar de stoel en gooi zijn tas met een simpele gebaar op de grond. Zonder hem nog een blik waardig te geven ga ik zitten en pak mijn scheikunde boeken. Ik hoorde Niall nog wat mopperen maar het was te onduidelijk om er echt een reactie op te geven. Na een enkele minuten uitleg te hebben gehad moesten we individuele opdrachten maken, dat betekend dat we iets voor ons zelf mochten doen. Ijverig werkte ik aan mijn laatste opdrachten zodat ik thuis niets meer hoefde te maken. Een briefje verstoorde mijn beeld en met een rommelig maar toch met een duidelijk handschrift waren er letters op gevormd. "Nerd"Ik slikte eventjes hoorbaar en kijk Niall woedend aan. De les verliep traagzaam en kon daardoor niet laten om diep te zuchten toen na 50 minuten eindelijk te bel ging en het laatste uur er weer op zat.
"Hey, jij hebt vast al je huiswerk af" ik draaide me om en keek in de helder blauwe ogen van de irritante blonde jongen. Ohja, dat had ik niet verteld. Zijn ogen waren ook irritant, ze waren zo mooi blauw, dat het gewoon irritant was. Alles aan hem was irritant. "Wat gaat jou dat wat aan" snauwde ik boos. Wetend dat er weer een scheldwoord op zijn tong lag om op mij afgevuurd te worden. "Nou, ik dacht als jij toch klaar ben mag ik vast wel je schrift om alles over te schrijven" ik lachte spottend. "Wat denk je zelf, sukkel?" Hij rolde met zijn ogen. "Geef me gewoon je schrift maar" ik schudde mijn hoofd afkeurend. "Bekijk het maar, doe het lekker zelf." Hij grijnsde. "Nerdje is bang om betrapt te worden.. Ahw.." Ik slik. "Ik ben geen nerd, stomme Ier" "Is dat het enigste wat je kan verzinnen? Stomme Ier" een uitdagende grijns stond op zijn gezicht. Ik draaide me om en liep weg, Niall achterlatend.
De volgende morgen verliep precies hetzelfde, doordat ik te laat was werd ik alweer naast Niall neergezet. Ik nam me daardoor ook voor om morgen niet meer te laat te komen. Verveeld luister ik naar de oninteressante uitleg over bepaalde atomen en stoffen. Vergelijkingen en allerlei dingen wat ik natuurlijk allang snap. "We gaan nu in tweetallen een practicum toets maken, het cijfer telt voor de helft mee met je rapport. Het verslag wordt uiterlijk 18 april ingeleverd. Je werkt samen met je buurman/buurvrouw" Ik tikte verveeld met mijn vingers op de tafel totdat dit alles tot me door drong. "WAT?!" riepen ik en Niall tegelijk. "Dit ga je niet menen, i mean. Waar slaat dit op!" Niall knikte hevig. "Nooit dat ik met DAT ga samenwerken" hij spuwde de woorden bijna uit. "DAT, heeft een naam hoor" "Nooit dat ik met DIE NERD samen ga werken" verbeterde hij zijn zin. Mijn handen balde ik in vuisten. "Ik ben helemaal geen nerd!" "Wat jij wilt.. NERD" Ik zuchtte gefrustreerd. "Kunnen er echt geen andere tweetallen uitgekozen worden?" mijn stem klonk smekend maar de docent bleef bij zijn besluit. "Nee, en er is geen discussie mogelijk!" "Maar..-" ik probeerde er nog tegenin te gaan, totdat ik het gezicht van de meneer zag. "Oke.." zuchtte ik en keek naar Niall aan. "Maar denk niet dat ik dit leuk vind hoor!" Hij maakt een instemmend geluidje. "Alsof ik dit leuk vind, maar laten we het zo snel mogelijk afmaken. Wanneer kan je, vanmiddag?" ik beet bedenkelijk op mijn lip en knikte toen met tegenzin. "Oke, zullen we dan na schooltijd naar mijn huis toe gaan, om het verslag te maken" gek genoeg, klonk zijn stem best zacht en aardig. "Ja, is goed.." mijn stem klonk twijfelachtig terwijl er allerlei scenario's door mijn hoofd heen dwarrelde. Na een half uurtje besproken te hebben, wat we precies gaan doen. Ging eindelijk de bel. Mijn tas gooide ik met een simpele beweging op mijn schouder en wachtte geduldig totdat Niall ook klaar was met het inpakken van zijn spullen. Zonder nog iets tegen elkaar te zeggen liepen we richting zijn huis.
Zijn huis was mooi ingericht, je zou het niet denken maar de contrasten liepen mooi over, de kleuren pasten goed bij elkaar. "Laten we maar naar boven gaan" ik knik en volgde de blonde Ier. Hij baande een weg naar zijn kamer toe. "Let niet op de rommel" mompelde hij. Ik grijns breed en keek toen zijn kamer rond. "Wat een rommel joh" zei ik sarcastisch en een kleine grinnik verliet zijn mond. "Ik zei nog zo, let niet op de rommel" hij porde me in mijn zij waardoor ik met een spastische beweging naar achteren sprong. "Daarom zei ik het ook hé, sukkel" een speelse grijns speelde zich rondom mijn lippen en ik keek hem uitdagend aan. Onze ogen smolten samen en het enigste wat ik kon doen was in zijn ogen staren. Zijn hemelse blauwe ogen, die irritant waren. Ze waren irritant omdat ze zo mooi waren. Een stapje dichterbij liet mij, mijn adem inhouden. Hij kwam met kleine centimeters naar voren gelopen totdat ik eindelijk zijn adem in mijn gezicht voelde. Zijn hand ging langzaam naar mijn haren toe en streelde zacht een plukje haar achter mijn oren. Zijn helder blauwe ogen mengde zich nog steeds in mijn licht bruine ogen. "You're so beautiful.." prevelde hij zachtjes tussen zijn lippen door. Hij glimlachte lief waar ik een rij schattige tanden zag staan. Ik giechelde zachtjes en wendde mijn blik voorzichtig naar de grond. "Wat zei je?" Mijn stem was enkel een fluistering maar ik wist bijna zeker dat hij het hoorde. Zijn lippen plaatste zich zachtjes op mij neus en liet een warme spoor achter. Niall realiseerde zich na enkele seconden pas wat hij deed en deinsde met een onverwachtse beweging achteruit. "Laten we verder gaan.." Helemaal in trans staarde ik de blonde jongen aan en de woorden vloeide zomaar uit mijn mond. "Kus me.."
Ik schaam me, dat ik dit hoofdstukje durf te plaatsen. Super slecht. Hopelijk vind je het een beetje leuk? x
Er zijn nog geen reacties.