10 # Shared Information

We zitten een tijdje stil naast elkaar op het bankje. Luisterend naar de vogels en genietend van de doorkomende zon. Uit het niets begint Jeremy opeens te praten.
'Er is iets gaande dat is zeker. Ik heb gewacht tot Elena weg was, zodat ik haar dagboek kon lezen, maar ik kon het niet vinden.
Ze heeft me deze ring gegeven. Ik moest erbij beloven hem altijd te dragen, omdat hij me zou beschermen. Ik snapte meteen dat er iets achter zat, maar kon in de bibliotheek niets over de ring of over de steen vinden.
Ik heb het gevoel dat iedereen weet wat er gaande is, behalve ik. Ik hoor soms Stefan zijn stem op Elena haar kamer, terwijl ik zeker weet dat hij niet door de voordeur is gekomen. Ook Tyler is sinds kort opeens veranderd en heeft hij met Caroline. Die twee konden elkaar in het begin niet eens uitstaan.'
Hij stopt even en kijkt eenzaam voor zich uit. Hij doet zijn mond open en dan weer dicht. Ik hoor hem iets mompelen in de richting van 'het is gewoon niet eerlijk'. Ik pak zijn hand vast en wacht tot hij opkijkt.
'Waar heb je voor haar dagboek gekeken?'
'In haar kasten en onder haar bed', antwoord hij.
'Mag ik een keer mee?'
Hij twijfelt even, maar knikt dan. 'Maar wees wel voorzichtig, sinds ze met Stefan en Damon omgaat, is ze een stuk oplettender geworden.'
Ik knik en schrijf wat dingen op in mijn boekje. Vragend houdt Jeremy zijn hand op. Ik geef hem mijn boek en wacht tot hij alles heeft doorgelezen.
'Je slaapt bij Tyler?' vraagt hij verbaasd.
'Jaa, ik dacht dat het wel handig zou zijn. Vlak bij een van de mensen die ik niet vertrouw.'
Jeremy knijpt zijn ogen lichtjes dicht en kijkt me onderzoekend aan.
'En omdat je hoopt nog een keer in zijn bed te belanden.'
Ik probeer mijn gezicht in de plooi te houden, maar als ik het stukje sixpack voor de geest haal, voel ik mijn hart sneller kloppen en mijn mondhoeken omhoog krullen.
'Ach, dat zou leuk meegenomen zijn', reageer ik grijnzend. Lachend schudt Jeremy zijn hoofd.
'Zolang je maar weet waar je mee bezig bent', zegt hij serieus.
'Altijd', antwoord ik gelijk.

Ik gooi mijn rugzak over mijn schouder en spreek met Jeremy af voor de volgende avond. Ik loop richting het huis van Tyler als twee meter voor me Damon uit de bosjes stapt.
'Je bent nog niet weg', zegt hij.
'Je bent er nog steeds', antwoord ik licht uit de hoogte. Ik wil langs hem heen lopen, als hij zijn hand tegen de boom drukt, zodat zijn arm de wegverspert. Ik draai mijn hoofd een paar graden om en kijk recht in een paar helder blauwe ogen. De enige ogen die ik níet kan lezen.
'Je dacht toch niet dat ik je zielige verhaaltje geloofde, hè?'
Er verschijnt een twinkeling in zijn ogen, maar de emotie die erbij hoort, weet ik niet te plaatsen.
Ik besluit hem in de war te brengen en tuit mijn lippen nadenkend. Ik laat mijn adem lichtjes langs zijn wang strijken en hou dan mijn hoofd schuin.
'Jammer', is het enige wat ik antwoord. Zijn ogen doorboren de mijne. Opzoek naar enige verklaring, enig antwoord.
'Mag ik er nou langs?'
'Waarom ga je naar Tyler?'
'Daar logeer ik.' Zijn ogen vernauwen zich.
'Is dat je nieuwe sex toy?'
Ik bijt op mijn lip en voel hoe mijn hart een slag overslaat. Beelden van Damon en mij in de bossen schieten door mijn gedache. Is hij goed, nee, geweldig in de openlucht. Waardoor ik alleen nog maar nieuwsgierig ben geworden naar zijn bedkunsten.
'Hij heeft een vriendin', antwoord ik veel te laat.
Er verschijnt een zelfvoldane grijns op zijn gezicht.
Hij haalt zijn arm weg en blijft me rustig aankijken, terwijl hij 'Je weet me te vinden' zegt. Ik blijf hem nog even aarzelend aankijken, maar loop dan met veel moeite verder richting het huis van Tyler.
Damon zou nog wel eens degene kunnen worden die al mijn plannen overhoop gooit.