(18)...

Georg was meteen weer in zijn auto gesprongen, nadat hij de rest had gevraagd had met Jojo mee te gaan. Hij was niet helemaal zeker, maar hij dacht wel dat hij wist waarom Zora zo reageerde. Als hij juist zat, zou het veel verklaren... Hij reed door in de richting waarin hij Zora had zien weglopen, de andere 2 auto's passeerden, Jojo toeterde even. Dat was het waarschijnlijk, die toeter, op het juiste moment. plots zag Georg iemand opspringen uit de struiken, Jojo had het blijkbaar niet gezien, of hij reed gewoon door om Zora tijd te geven. Als Jojo niet getoeterd had, was Georg Zora waarschijnlijk voorbij gereden. WIe weet hoe lang ze hier dan nog gezeten had. Georg zette zijn auto aan de kant en liep naar haar toe, ze zat met haar hoofd op haar knieën. 'Zora?' vroeg hij zacht. ze keek niet op naar hem. 'Zora?' vroeg hij weer. Geen reactie. Dan zat er niets anders op. Hij trok haar recht en hield haar overeind met zijn arm om haar middel. Nog een geluk dat Zora een licht type was. Hij zette haar in de auto en klapte zachtjes tegen haar kaak. Daar leek ze wel op te reageren, ze knipperde met haar ogen en keek hem verbaast aan. 'Waarom die blik?' vroeg hij. Ze haalde haar schouders op. Hij zette zich op zijn plaats maar wachtte even voor hij de auto startte. 'Zora. Ik ga dit maar 1 keer vragen. Doe alsjeblieft een beetje normaal, of de volgende stop is dokter... of ziekenhuis.' mompelde hij. Zora keek op, ze leek niet helemaal op de wereld te zijn. 'Ik wil niet naar huis.' zei ze zacht. Dat had hij eigenlijk ook niet gezegd. 'Ik weet wel een plaats waar je naartoe kunt. Je wil Bill en Tom nog niet onder ogen komen, zeker?' vroeg hij. ze knikte kort en trok haar knieën op. Georg wreef even over haar hoofd en reed dan. 'Naar waar gaan we?' vroeg ze zacht. Georg probeerde te glimlachen. 'Ik had je toch verteld dat ik je mijn appartement zou tonen. Wel iets eerder dan ik verwacht had.' mompelde hij zacht.