NIALL POV 2

Als hij klaar is met het lied kijk ik hem met open mond aan. ‘Dat was mooi Liam heel mooi.’
Hij geeft me een van zijn mooiste glimlach die ik ooit heb gezien.
‘Niall, ik ga slapen. Ik ben moe. Mag ik in jou bed?’ Ik knik. Ik besluit ook maar te gaan slapen. Ik chek mijn telefoon nog een keer. ‘0 berichten.’ Ik leg hem weer terug op zijn plaats. Ik draai me om en zie dat Liam al in een diepe slaap is beland met een glimlach op zijn gezicht. Ik ga naast hem liggen. Ik ben zo moe, dat ik gelijk in slaapval.

Ik word wakker gemaakt door de zonlicht op mijn gezicht. Mijn ogen open ik langzaam. Ik draai me om en zie Liam naast me liggen. ‘Wat? Hoe?’ Ik trek de dekens van mij af. Liam word ook wakker. ‘Niall, wat is er?’ Ik ga op het bed zitten. ‘Je gaat me toch niet vertellen dat je bij me heb geslapen?’ Liam kijkt mij verbaasd aan. ‘Jawel.’ Ik schop een blikje weg die op de grond ligt. ‘Shit, ohhh godverdomme!’ Ik schop mijn blikje dit keer harder weg. Liam komt voor me staan. ‘Wat is er?’
Ik kijk Liam in zijn herfst ogen aan. ‘Liam, ik weet niet wat ik allemaal gister heb gedaan. Maar als ik je… ehh… gezoend heb of iets anders. Sorry daarvoor. Ik had mijn medicijnen niet ingenomen. En als ik die niet inneem, weet ik niet wat ik allemaal doe.’ Liam kijkt me verbaasd aan. ‘Nee, je hebt gister niks gedaan,’ Ik zucht van opluchting. ‘Dat is mooi. Maar volgende keer slaap je eh…. Niet in mijn bed maar in de logeerkamer.’ Liam knikt. Volgens mij vind hij het rot dat hij niet meer in mijn bed kan slapen. ‘Maar… als je daar niet kan slapen mag je best wel op de grond met je matras.’ Dit keer komt er geen verbaasde gezocht maar een glimlach. ‘Oke, dat is fijn om te horen. Hoef ik niet alleen in een kamer te slapen.’ Hij komt voor me staan. ‘Mag ik er langs?’ Ik kijk in zijn bruine kijkers. Ze blijven mooi. Voordat ik een stap naar rechts wou doen, gaat de bel. Ik hoor mijn moeder er al natoe lopen. Een bekende jongensstem spreekt mijn moeder aan. Mijn moeder loopt half de trap op. ‘Liam, voor jou.’ Ze loopt weer de trap af en gaat naar de woonkamer. Liam komt achter me staan. Hij is in de tussentijd al aangekleed. ‘Huh, wat?’ Ik draai me om en kijk alweer in zijn mooie kijkers. ‘Liam, het is voor jou.’ Liam loopt met een verbaasde hoofd de trap af. Hij opent de deur. Ik kan nog net niet zien wie het is. Ik loop Een stukje de trap af en kijk naar buiten. Mijn hartklopping is nu tien keer sneller gaan werken. Het is de jongen met zwart haar. Ik kijk weer een stukje naar de deur en kan het gesprek nu duidelijk horen. ‘Yo Liam, ik hoor dat je hier bent.’ Liam waggelt wat heen en weer. ‘Ehm Ja. Mijn vader is eh… op vakantie ofzo.’ Hij friemelt wat aan zijn trui. ‘Ja, juist. Maar ik wou even zeggen dat we je nodig hebben.’ Liam knikt. ‘Wacht even. Even iets eh… pakken.’ Liam loopt de trap op en ziet mij dan staan op de trap. ‘Niall, ik ga even naar buiten.’ Fluistert hij. Ik knik. ‘Succes.’ Ik loop de trap op naar mijn kamer om te gaan douchen. Ik draai me nog een keer om. Liam heft de deur al inmiddels dicht gedaan en is naar buiten gegaan. Ik zucht.

Reageer (3)

  • xIsoldee

    Aaargh doet niall erom of weet hij het echt niet meer?;(

    1 decennium geleden
  • TellMeALie

    Snel verder, love your story!
    Wanneer komt er nog een hoofdstukje
    PLEASE ZEG ME DAT JE ZO NOG EEN HOOFDSTUKJE HEBT!?

    x

    1 decennium geleden
  • ReadyTeddy

    Snel verder, xx

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen