Foto bij Fifty-five.

Aaah, het spijt me echt dat het zolang duurde! Ik heb het op dit moment nog al druk. En morgen zal het waarschijnlijk ook niet lukken of laat worden... Sorry guys! En nogmaals bedankt voor alle lieve reacties<3.

Harry's pov.

Inmiddels heeft iedereen tranen in zijn ogen. We staren allemaal zwijgend voor ons uit. “I think we should go to the hospital.” onderbreekt Zayn de stilte. Iedereen knikt langzaam, niet wetend wat te verwachten. Bang voor wat we aan zullen treffen. Langzaam komen we in beweging en stappen we uiteindelijk in de auto. Eerst brengen we Daniëlle naar huis, omdat zij liever niet mee wilde, en dan rijden we richting het ziekenhuis. Als we aankomen bij het gebouw raak ik direct in paniek. Mijn ademhaling wordt zwaar en mijn spieren spannen zich aan. Ik voel de blik van Liam op me branden. Hij legt zijn hand even bemoedigend op mijn schouder waarna we uitstappen. We lopen het kille gebouw binnen en vragen bij de receptie naar Niall Horan. Het gezicht van de vrouw achter de balie betrekt bij het horen van zijn naam. “I’ll call a doctor, he’ll bring you to him.” zeg ze terwijl ze op een knopje drukt. Niet veel later komt er een arts in een witte jas aangelopen die zich voorstelt als dr. Mayer. Hij vraagt ons om hem te volgen, en begint de witte, koude gangen door te lopen, tot we bij een wachtkamer aankomen. “Niall isn’t doing well, so there are only two persons at once allowed. The other three can wait here.” vertelt dr. Mayer. We knikken. “I think Abby and Harry should go.” zegt Liam. Ik knik opgelucht, eindelijk naar Niall! Ik pak Abby’s hand vast als de dokter ons meeneemt naar de kamer waar Niall ligt. “I have to warn you, he looks really bad.” waarschuwt de dokter ons. We knikken en pakken elkaar nog steviger beet. Dan stappen we de kamer in. Spontaan springen de tranen me weer in de ogen bij het aanblik van Niall. Hij ligt levenloos in het ziekenhuisbed. Zijn gezicht is wit, zijn ogen zijn gesloten en aan beide armen zit een infuus. De tranen glijden over mijn wangen terwijl ik naar hem toe loop. Ik kniel neer bij het bed en laat mijn hand over zijn arm glijden. “I’m so sorry...” fluister ik zacht. “I’m an asshole. I shouldn’t have done it. It’s all my fault. But I would do everything, and I mean éverything, to get you back Nialler. I’m so sorry for beiing such a mess. I’m so sorry for everything. I’m sorry….” mijn tranen komen terecht op zijn hand. Snikkend druk ik zijn hand tegen mijn wang om zijn warmte te voelen. Het enige wat ik voel is een koude, levenloze hand. “Don’t leave me.” snik ik zacht. “Please...”

Reageer (10)

  • susanpayne

    wauw, tranen in mijn ogen, zo mooi geshreven!!!

    1 decennium geleden
  • Robbers

    Please, please, don't leave me...

    1 decennium geleden
  • Weerwolfjee

    volhouden !

    1 decennium geleden
  • Big1DLover

    Ik zit hier nu op de bank te janken en mijn moeder kijkt me heel vreemd aan... Awesome story!! Heeel Sneell Verrduurrr! :)

    1 decennium geleden
  • Noen16

    Waar is de "dit is een geweldig mooi hoofdstuk!" knop als je hem nodig hebt?! :D

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen