[TC] 'Houston, we have a problem. [Part2]

Be the one I need


Accept my love and no one get hurt
Bill Pov.
“Jij kan helemaal niet skiën!” roep ik naar Tom. “Jij wel ofzo?” schreeuwt hij terug. “Pff beter dan jou!” Ik doe mijn skibril op en zet me af met mijn stokken. Ik ski zo een Klein heuveltje af, maar dan ga ik op mijn bek. Ik hoor Tom keihard lachen. Ik sta op en veeg de sneeuw van mijn lichaam af. “Ik kan het heus wel!” zeg ik tegen Tom. Ik loop weer neer mama en Gordon toe. “Misschien is het leuk als jullie samen in een skiklas gaan? Dan kunnen jullie leren skiën binnen 10 lessen en dan nog lol hebben ook.” zegt Gordon. “Ja dat is leuk!” schreeuwt Tom. “Waarom? Ik kan toch skiën” zeg ik. “Helemaal niet je ging net plat in de sneeuw!” begint Tom te lachen. Ik voel hoe mijn wangen rood kleuren. “Komop Bill het is maar voor 10 lessen en dan kan je goed skiën.” zegt mama. “oke” zeg ik binnensmonds. “Kom dan gaan we jullie aanmelden” We ‘skiën’ met zijn vieren naar het loket waar je, je moet aanmelden voor de skiklas. “Gutentag” zegt mama tegen de vrouw. “hallo” “euuh, ik wil graag mijn twee kinderen inschrijven voor de junior skiklas.” “Hoe oud zijn ze?” Oh my god die vrouw is zwaar chagerijnig. “allebei 11” “namen” “Tom en Bill Kaulitz” de vrouw noteerd de gegevens. “Ze staan ingeschreven hier zijn de pasjes plus de tijden hoelaat ze er moeten zijn, veel plezier nog.” de vrouw geeft onze spullen en doet het loket weer dicht. “Wat een chagerijn” zeg ik tegen Tom. Tom lacht. Ik lach ook. “Zie je wel, jullie kunnen wel aardig zijn!” zegt mijn moeder. Ik schrik ervan en geef Tom expres een duw zodat hij in de sneeuw valt. “BIHILL!” ik begin te lachen.

We zitten thuis aan tafel. Mama bekijkt de inschrijfkaarten. “Jullie moeten om half één bij de skilift staan.” zegt mama. Ik smeer op mijn boterham een dikke laag pindakaas en doe er suiker overheen. “Bill doe er niet zoveel op dat is ongezond!” zegt Gordon. Fuck you denk ik. Ik neem een grote hap van mijn boterham. Ineens schiet Tom in de lach. “whaht ish ur?” vraag ik met mijn mond vol. Mama kijkt op van haar papier en schiet ook in de lach. Oké het heeft dus met mij te maken. Ook Gordon schiet in de lach. Ik kijk ze allemaal stuk voor stuk vaag aan. “Je gezicht!” giert Tom uit. Ik voel met mijn hand aan mijn gezicht. Als ik er naar kijk zit er allemaal pindakaas en suiker op mijn vinger. Ik sla een Klein gilletje en loop naar de wastafel. Ik maak met water en een doek mijn gezicht schoon. Ik kom weer aan tafel zitten. “Nog een half uur jongens, dus eet even door” zegt mama. Ik prop in eenkeer mijn brood naar binnen. “Kwlaawr”

“Veel plezier jongens” mama heeft ons een kus en loopt weg. Tom en ik lopen naar ons skiklasje dat bij de skilift staat. “Jullie zijn vast Tom en Bill Kaulitz?” vraagt onze skilerares. Tom knikt hevig. “Oké ga maar bij de groep staan we gaan beginnen met de lessen” Tom en ik krijgen allebei een paar ski’s en gaan bij de rest van de groep zitten. Het zijn allemaal kinderen van onze leeftijd. “Oké we beginnen met de les.” De les begon. Eigenlijk was het best wel leuk! Ik leer nieuwe dingen en ik kan Tom nu echt hard uitlachen want hij gaat iedere keer op zijn bek. De sukkel. “Zo kinderen morgen is er weer een skiles, sommige van jullie zijn echt goed geworden met namen Kelly, Richard, Michael Taylor en Bill. Goed gedaan jongens! Jullie Mogen gaan. Tom ik wil nog even met jou spreken kan dat?” De kinderen gaan weg ik zie hoe Tom bij de juf komt. Ik ga erbij staan, hij is toch mijn tweelingbroer. “Tom, ik denk dat jij een klasje lager moet, je niveau licht erg onder dat van de andere kinderen” zegt ze tegen hem. Ik schrok. Nee dat is niet eerlijk! Tom kijkt haar verdrietig aan. “Ik kan het wel” zegt hij. De lerares tovert een glimlach op haar gezicht. “Morgen gaan we samen oefenen, als ik geen verbetering zie dan moet ik je helaas naar de kleutergroep sturen.” Tom knikt. Ik vind het best zielig voor hem. Tom komt naar me toe geskied. Ik sla een arm om hem heen. “Het komt wel goed, ik ga jou les geven!” Tom glimlacht naar me. “Daar zijn we desnoods broers voor.” Samen skiën we naar de bak waar je, je spullen moet inleveren. Als we de spullen ingelevert hebben lopen we samen terug naar het huisje. Ik probeer Tom nog een beetje op te beuren maar het helpt niet. Als we thuis zijn gaat hij naar zijn kamer. Tot het Avondeten is hij daar blijven zitten. Arme Tom.

End episode 2
reacties bitte
NOMINATIE