``21``

‘dus waar gaan we heen?’ vraag ik. We waren al een tijdje onderweg en er werd niet veel gepraat. ‘ Kentucky’ mompelt Sam die nog steeds op zijn laptop aan het kijken is. Zuchtend ga ik naar achter zitten. Blijkbaar wilde ze niet met me praten. Even twijfel ik. Als ik een poging zou doen om te gaan slapen, zou ik misschien weer iets zien. Een nachtmerrie hebben? Daar had ik geen zin in. Verveelt tik ik met mijn voet mee op de muziek. ‘ooit gedacht andere muziek op te zetten?’ vraag ik, nadat hetzelfde nummer weer langs komt. Dean kijkt in de achteruitkijkspiegel. ‘nee, hoezo?’ nog steeds verveelt haal ik mijn schouders op. ‘ik vroeg het me gewoon af’ hij knikt en kijkt weer naar voor. ‘mag ik eens rijden?’ Dean en Sam kijken allebei op. ‘waarom?’ vraagt Dean achterdochtig. Weer haal ik mijn schouders op. ‘ik wil er eigenlijk wel eens mee rijden’ de jongens kijken elkaar even aan en dan wordt de auto aan de kant gezet. ‘maar als je iets verkeerd doet, dan doe ik je wat’ zegt Dean nog. Met een sprongetje stap ik uit de auto. Dean kijkt me nog even aan voordat hij me op zijn plaats laat plaats nemen. Sam wordt naar de achterbank gestuurd en Dean neemt naast mij plaats. ‘voorzichtig de koppeling op laten komen’ begin hij. Ik luister niet naar hem en duw hard op het gas pedaal.

‘oké, dat was de laatste keer dat we jou laten rijden’ zegt Dean. Ik grinnik even en kijk hem aan. ‘we zijn er wel sneller dan we hadden geplant’ ik went me tot Sam. ‘heb je al iets gevonden?’ hij knikt en draait de laptop. Dean en ik kijk naar het bericht. ‘een moord van 3 kinderen?’ vraagt Dean. Ik lees verder. ‘ik vind dit op de een of andere manier wel heel erg op die urban legend’ Sam knikt en klapt de laptop dicht. ‘en dit was maar 1 van de 5 berichten’ we stappen uit. ‘ik regel de kamer’ zeg ik voordat de andere iets kunnen doen. ‘wat heeft zij nou weer?’ vraagt Sam aan Dean. Hij haalt zijn schouders op. Ik was inderdaad erg vrolijk, en ik kon het niet verklaren.