|| O11
||Hogwarts
||Draco||
Haar lach schaterde door het bos en werd weerkaatst tussen de honderden bomen die ons omringden. Ze huppelde voor me uit, keek af en toe verleidelijk over haar schouder en trok hier en daar aan een tak, waardoor een regen van druppels zich over me uitstortte. Dat deed haar dan opnieuw lachen en ze rende vervolgens een stukje bij me vandaan, in de hoop dat ik haar zou volgen. Hoewel ik haar best het hof wilde maken kreeg ik het echter niet over mijn hart. Ik was er al vrij snel achter gekomen dat gezelschap me dus echt niet ging helpen. Daar werd ik boos van. Vooral op mezelf maar ook, hoe oneerlijk het ook mocht zijn, op Aurora. Zij liet me geen seconde met rust. Plotseling besefte ik dat het allemaal mijn eigen schuld was en dat ik in alle opzichten oneerlijk bezig was. Ik had niet eens geprobeerd het naar mijn zin te hebben met Hollie!
Dus toen de vierde lading druppels op me neerdaalde ging ik eindelijk op haar uitdaging in. Ze had het niet verwacht en schrok, alvorens er lachend en gillend tegelijk vandoor te gaan. 'Pak me dan, als je kan.' Gilde ze zonder om te kijken. 'Ik zou me maar niet uitdagen jongedame!' Riep ik haar na. Binnen twee seconden kon ik haar te pakken hebben maar dan zou de lol er snel af zijn, dus hield ik me in en sukkelde achter haar aan. Het was schitterend in het bos. Na de regen van de afgelopen middag was de zon doorgebroken tussen de grijze wolken die nog steeds aanwezig waren. Verdwaalde zonnestralen braken door het bladerdak boven ons hoofd, en waar die stralen de bladeren raakten lichtten honderden druppels op. Alles zag er vredig uit, al voelde ik me anders.
Na honderd meter was ik het zat en ik trok een sprintje. Toen ik mijn armen om haar middel sloeg en haar optilde giechelde ze op een schattige manier waarbij haar neus iets optrok en de sproetjes haar een ondeugende uitstraling gaven. 'Nu heb ik je.' Fluisterde ik in haar oor. Ze rilde even in mijn armen en ik besefte dat mijn adem langs haar hals was gestreken, een toevallig ongelukje met een verbijsterende uitwerking. 'En nu je me hebt, wat ga je met me doen?' Vroeg ze zacht en met een zwoele ondertoon. Ik verstarde, maar herstelde me snel genoeg om het te verbergen voor haar. Hollie stond niet bepaald bekend omdat ze zo onschuldig was, en dat was hetgeen me in eerste instantie in haar aangetrokken had. Dat was wat me altijd aantrok in meisjes. Behalve in een geval, en dat deed me nu twijfelen. Ik liet Hollie zachtjes los en draaide haar naar me toe. 'Wat wil je dat ik met je doe?' Vroeg ik zacht, om nog even tijd te winnen om een beslissing te nemen. Maar het pakte anders uit dan ik had verwacht en in plaats van extra tijd vergreep ze zich aan me. 'Kus me.' fluisterde ze nog net, alvorens haar lippen tegen die van mij te drukken. Op dat moment nam mijn oude zelf het over en werden alle gedachten uit mijn hoofd gevaagd. Ik ging op de automatische piloot, legde mijn armen om haar heupen en trok haar dicht tegen me aan. Ik zag nog net hoe Hollie haar ogen sloot voordat die van mijzelf ook dicht zakten.
Haar lippen waren warm en vochtig, spoorden me aan om verder te gaan en maakten mijn gedachten sluimerig. Ik hoefde geen verdere moeite te doen want haar lippen waren al uiteen geweken om mijn tong door te laten. Ze proefde naar zoete kersen en andere vruchten waarvan ik niet op de naam kon komen. Mijn hand kwam voorzichtig omhoog en omsloot haar wang, streek langzaam naar achteren en baande zich een weg door haar zachte haren. Het was als een droom, een waaraan hopelijk nooit een einde zou komen. Ik voelde hoe haar handen mijn rug beroerden. Haar vingers maakten lome cirkeltjes en daalden steeds verder naar beneden, naar de rand van mijn broek. Ik voelde een rilling langs mijn ruggengraat trekken en beet even speels op haar lip, waardoor ze een zacht geluidje maakte dat me alleen maar meer opwond. Ik wilde hier voor eeuwig zo met haar blijven staan, maar aan de andere kant was de verleiding verder te gaan heel groot. Mijn mond maakte zich los van die van haar en ik begon een spoor van kusjes achter te laten in de richting van haar kaak. Haar hoofd zakte opzij, waardoor haar haren naar een kant vielen en haar nek geheel bloot kwam te liggen, verleidelijk en zacht. Ik drukte mijn lippen tegen de huid net onder haar oorlelletje en voelde haar rillen in mijn armen. Haar huid voelde veel warmer aan als ik verwacht had. Heel voorzichtig, alsof ze breekbaar was, plante ik kusje na kusje steeds verder omlaag. Toen ik het kuiltje aan de onderkant van haar hals bereikte hoorde ik haar een zacht kreetje slaken. 'Hmmm Draco.' Hoorde ik een schellere stem dan ik verwacht had fluisteren. Mijn hand gleed verder door haar haren, maar er kwam sneller een einde aan die aanraking dan ik verwacht had. Haar haren waren toch veel langer? En sinds wanneer had ze krullen? Mijn ogen vlogen open en ik stond met een ruk overeind. Verbaasde, groene ogen keken me aan. De betovering verdween. Groen was niet de kleur die ik verwacht had, maar blauw.
En zo kwam ik erachter dat Hollie niet het mooiste meisje van de school was. Niet voor mij in ieder geval.
Dus toen de vierde lading druppels op me neerdaalde ging ik eindelijk op haar uitdaging in. Ze had het niet verwacht en schrok, alvorens er lachend en gillend tegelijk vandoor te gaan. 'Pak me dan, als je kan.' Gilde ze zonder om te kijken. 'Ik zou me maar niet uitdagen jongedame!' Riep ik haar na. Binnen twee seconden kon ik haar te pakken hebben maar dan zou de lol er snel af zijn, dus hield ik me in en sukkelde achter haar aan. Het was schitterend in het bos. Na de regen van de afgelopen middag was de zon doorgebroken tussen de grijze wolken die nog steeds aanwezig waren. Verdwaalde zonnestralen braken door het bladerdak boven ons hoofd, en waar die stralen de bladeren raakten lichtten honderden druppels op. Alles zag er vredig uit, al voelde ik me anders.
Na honderd meter was ik het zat en ik trok een sprintje. Toen ik mijn armen om haar middel sloeg en haar optilde giechelde ze op een schattige manier waarbij haar neus iets optrok en de sproetjes haar een ondeugende uitstraling gaven. 'Nu heb ik je.' Fluisterde ik in haar oor. Ze rilde even in mijn armen en ik besefte dat mijn adem langs haar hals was gestreken, een toevallig ongelukje met een verbijsterende uitwerking. 'En nu je me hebt, wat ga je met me doen?' Vroeg ze zacht en met een zwoele ondertoon. Ik verstarde, maar herstelde me snel genoeg om het te verbergen voor haar. Hollie stond niet bepaald bekend omdat ze zo onschuldig was, en dat was hetgeen me in eerste instantie in haar aangetrokken had. Dat was wat me altijd aantrok in meisjes. Behalve in een geval, en dat deed me nu twijfelen. Ik liet Hollie zachtjes los en draaide haar naar me toe. 'Wat wil je dat ik met je doe?' Vroeg ik zacht, om nog even tijd te winnen om een beslissing te nemen. Maar het pakte anders uit dan ik had verwacht en in plaats van extra tijd vergreep ze zich aan me. 'Kus me.' fluisterde ze nog net, alvorens haar lippen tegen die van mij te drukken. Op dat moment nam mijn oude zelf het over en werden alle gedachten uit mijn hoofd gevaagd. Ik ging op de automatische piloot, legde mijn armen om haar heupen en trok haar dicht tegen me aan. Ik zag nog net hoe Hollie haar ogen sloot voordat die van mijzelf ook dicht zakten.
Haar lippen waren warm en vochtig, spoorden me aan om verder te gaan en maakten mijn gedachten sluimerig. Ik hoefde geen verdere moeite te doen want haar lippen waren al uiteen geweken om mijn tong door te laten. Ze proefde naar zoete kersen en andere vruchten waarvan ik niet op de naam kon komen. Mijn hand kwam voorzichtig omhoog en omsloot haar wang, streek langzaam naar achteren en baande zich een weg door haar zachte haren. Het was als een droom, een waaraan hopelijk nooit een einde zou komen. Ik voelde hoe haar handen mijn rug beroerden. Haar vingers maakten lome cirkeltjes en daalden steeds verder naar beneden, naar de rand van mijn broek. Ik voelde een rilling langs mijn ruggengraat trekken en beet even speels op haar lip, waardoor ze een zacht geluidje maakte dat me alleen maar meer opwond. Ik wilde hier voor eeuwig zo met haar blijven staan, maar aan de andere kant was de verleiding verder te gaan heel groot. Mijn mond maakte zich los van die van haar en ik begon een spoor van kusjes achter te laten in de richting van haar kaak. Haar hoofd zakte opzij, waardoor haar haren naar een kant vielen en haar nek geheel bloot kwam te liggen, verleidelijk en zacht. Ik drukte mijn lippen tegen de huid net onder haar oorlelletje en voelde haar rillen in mijn armen. Haar huid voelde veel warmer aan als ik verwacht had. Heel voorzichtig, alsof ze breekbaar was, plante ik kusje na kusje steeds verder omlaag. Toen ik het kuiltje aan de onderkant van haar hals bereikte hoorde ik haar een zacht kreetje slaken. 'Hmmm Draco.' Hoorde ik een schellere stem dan ik verwacht had fluisteren. Mijn hand gleed verder door haar haren, maar er kwam sneller een einde aan die aanraking dan ik verwacht had. Haar haren waren toch veel langer? En sinds wanneer had ze krullen? Mijn ogen vlogen open en ik stond met een ruk overeind. Verbaasde, groene ogen keken me aan. De betovering verdween. Groen was niet de kleur die ik verwacht had, maar blauw.
En zo kwam ik erachter dat Hollie niet het mooiste meisje van de school was. Niet voor mij in ieder geval.
Reageer (10)
Ik vind die Hollie dwaas. Ik vind het eerder erg voor Aurora die daar nu onschuldig op haar kamer zit, teleurgesteld te zijn over Draco's uitspatting met een ander meisje.
7 jaar geledenAl een geluk dat hij niet; 'Aurora' zou hebben gekreund...
1 decennium geledenZou zo een ontzettende afknapper zijn geweest voor Hollie ='3
Oo ik moet echt effe zeggen dat je niet normaal goed schrijft!
1 decennium geledenIk heb vandaag ook je twee andere story's gelezen en ik ben nu gewoon totaaal verslaafd aan je schrijfstijl!
Ook vind je verhalen echt Orgineel, want sommige story's zijn echt uitgekauwd Maar de jouwe totaal niet.
Dus nu smeek ik je op m'n blote knieën omheel snel weer veder te gaan!
Xx
ohw my gosh, snel verder!
1 decennium geledenJeej, snel verder. :'3
1 decennium geleden