Zou het lukken?

Sky pakte Foxy bij haar nekvel en trok haar naar zich toe.
''Jij, ellendeling, hoe durfde je de roedel in te komen, hoe durfde je terug te keren''
Hij gromde en kneep haar.
Foxy jammerde van de pijn en riep: ''HELP!''
Sky keek kwader dan hij al was.
''Het zal toch niks helpen, niemand houdt van jou, waarom zouden je ouders je anders in de steek hebben gelaten''
Hij sloeg haar.
Foxy probeerde terug te vechten maar het hielp niets, ze was niet sterk genoeg.
''Ik zei het je, tijd om voor altijd met je af te rekenen'' grijnsde Sky.
Hij trapte op Foxy's staart en liet haar nekvel los.
Dan kwam hij met een geopende bek op haar keel af.
''Stop!'' klonk het aan het begin van de grot.
''Laat mijn vriendin los'' het was Magical Lake, die haar schreeuw had gehoord.
Sky liet Foxy los en keek op naar Magical Lake.
''Zozo, dus jij wil vechten voor een vos? Je bent dommer dan ik dacht''
''Integendeel,'' zei Midnight, die wankelend opstond, ''ze is slimmer dan jij ooit zult zijn, jij hebt geen vrienden om je te helpen, het maakt niet uit dat Foxy een vos is, ze is een vriend''
Foxy sloot zich aan bij Midnight en Magical Lake.
''En zo is dat, ja, we zullen wel vechten''
Sky, die alles aandachtig beluisterd had, zei: ''Als jullie slim willen doen, dit is niet eerlijk, drie tegen 1''
''Wat jij deed was ook niet eerlijk'' zei Magical Lake.
''Ik heb dan wel geen vrienden, maar dan nog kan ik tegen jullie op, stelletje zielepoten!''
''Oh ja?'' klonk het een eindje verder aan het begin van de grot.
De hele snowspirit roedel stond er.
''Sky, we staan niet toe wat jij allemaal doet, we hebben het hele gesprek kunnen horen'' zei Full Moon, die het woord voerde.
''Echtgenote,'' zei Sky, ''hoe kun je me verraden, je tegen me keren''
''Ik verraad jou niet,'' zei Full Moon, ''ik heb je gewoon nooit geloofd of gemogen''
Toen sloeg de hele roedel toe, Sky moest vluchten, diep de grot in, tot hij versmolt met de schaduw in de tunnel.
De roedel keek een minuut of 5 naar de plaats waar Sky, de verrader, was verdwenen.
Toen omhelsde Magical Lake Foxy.
''Oh Foxy,'' snikte ze, ''ik, ik dacht dat ik je kwijt was''
''Ik jou ook''
De twee barstten in huilen uit.
Full Moon draaide zich naar Midnight en knuffelde hem.
''Ik dacht dat je dood was''
Tranen verschenen in haar ogen.
Midnight wreef de tranen uit Full Moons ogen.
''Tuurlijk ben ik niet dood,'' hij keek nogmaals naar waar Sky was verdwenen, ''ik hoop dat we hem nooit meer terug zullen zien''
De roedel liep de grot uit, er zat een gemengde stemming in de groep.

Ineens stond Foxy stokstijf.
''Wat is er?'' vroeg Gold.
''Ik, ik'' ze kreeg ineens weer vreugdetranen in haar ogen.
''Mam, pap!''
Ze rende naar de dichtstbijzijnde den, waarachter haar ouders stonden.
''Foxy, schat!'' haar moeder omhelsde haar, evenals haar vader erna.
''Wolven en wolvinnen, dit zijn mijn ouders'' zei Foxy.
''Oké, maar voor we feest gaan vieren, moet er nog 1 ding gebeuren'' ze Midnight met een lieve glimlach.

''Hierbij verklaar ik Foxy terug lid van de snowspirit roedel, en haar ouders ook'' zei Midnight toen ze op de heuvel waren.
Full Moon liep de grot in en wenkte Foxy en haar ouders.
Na een kleine uitleg van Full Moon zetten Foxy's ouders, Volpa en Fuche, hun pootafdruk op de muur.
Toen was Foxy aan de beurt.
Foxy keek naar haar pootafdruk, waar de nagels van Sky nog doorheen stonden.
Ze depte haar poot in de inktzwam en ging er nogmaals met haar poot overheen.
Haar pootafdruk stond daar weer onbeschadigd, en zou daar voor altijd blijven staan.