``30``

‘bedankt voor het boek… en de thee’ ik sta voor de deur en blijf een beetje onwennig staan. Het was veel informatie geweest. Ze had verteld hoe de moorden 70 jaar geleden begonnen, en hoe mijn moeder haar had geholpen. Ze had veel verhalen gehoord over de man met wie ze was verloofd. En dat op zo’n vroege leeftijd. Ze was pas 16. Mijn voeten brengen me onbewust naar het motel waar we zitten. Ik blijf voor de deur staan en leg mijn hoofd ertegen aan. Het was zo verwarrend. Ik open de deur en val bijna naar binnen. Het boek dat ik onder mijn arm had is zwaar geworden. Ik gooi hem op het bed en ga ernaast liggen. Ik draai me er heen en blijf naar de kaft kijken. Zachtjes strijk ik erover heen. Ik volg het patroon en laat mijn hoofd leeg lopen. Zo veel vragen waren niet goed. Het zou me waarschijnlijk alleen maar in moeilijkheid brengen. ‘Wat heb jij nou bij je liggen?’ in een impuls kom ik omhoog en val Sam aan. Hij pakt mijn polsen beet en draait me om. Ik blijf even in zijn omhelzing staan tot ik me besef dat het alleen maar de broers zijn. ‘ben je weer op de wereld?’ ik knik en Sam laat me los. ‘sorry, ik…’ ik wrijf over de achterkant van mijn hoofd en glimlach schuldbewust. ‘maakt niet uit, ik ben niet geraakt’ hij laat zich op het bed zakken en pakt het boek op. Ik pak het snel uit zijn handen en stop het in mijn tas. ‘jullie hebben jullie boek. En ik heb het mijne’ hij haalt zijn schouders op. ‘en nog wat ontdekt?’ vraag ik. Ze schudden hun hoofden. ‘niets bijzonders ieder geval’ ik knik en kijk op mijn horloge. ‘ik ga me omkleden, en naar het oppas huis’ Dean kijkt me heel even aan. Zijn ogen flitsen naar de tas waar de kleren die hij had gekocht in zitten. Als antwoordt pak ik een stel andere kleren en loop ik weg.
‘dus, bellen als er iets is dat niet klopt’ ik knik en Sam trekt me in een omhelzing. ‘waar was dat voor?’ vraag ik wantrouwend. Hij laat me los en stapt in de auto. ‘ik vond dat de ouders wel mochten weten dat er mensen zijn die je zouden missen’ ik draai me om naar het huis en zie de vader naar ons kijken. Die man geeft me de kriebels.