Chapter 9
Ik zie dat een van de roodharige jongens die daarnet bij Karin liep, naar ons toe rennen. Met opgetrokken wenkbrauw kijk ik naar de jongen, die zo debiel staat te doen. “Brodie!,” hijgt hij. Karin loopt naar de jongen toe. “FRED VERTEL WAT ER MET BRODIE IS! NU!,” wow die meid kan haar roepen mán! Mijn arme oren. “Vampieren… Brodie is meegenomen door… vampieren!,” mijn ogen worden zo groot als schoteltjes. “WAT?!” roepen Karin en ik tegelijkertijd uit. “Ontvoerd…,” Karin onderbreekt hem. “Dat bedoelen we niet! Waar is zijn ze heen? Misschien kunnen we ze nog vinden!,” zeg ik heldhaftig. Een jongen met blond haar loopt op ons af. “Ik ga ook mee,” ik kijk hem nijdig aan. Net wanneer ik iets wil zeggen. “GEEN TIJD, MOET BRODIE REDDEN!,” ik knik kort en volg Karin net als de jongen met blond haar waarvan ik de naam niet eens weet.
Reageer (3)
verdeerrrr<3
1 decennium geleden
de jongen waarvan ik de naam niet eens weet 
1 decennium geledenKARIN IK HOU VAN JE.
JE BENT EEN SCHAT, MIJN SCHAT <3
AI LUF YOE <3
verder<3
1 decennium geleden