7. Ilma Rebakka Aalst

Ilma Rebakka Aalst

Gelukkig dacht ik ben weer even veilig.


Opeens was ik weer in de wereld.
Zoals zo vaak had ik die enge flashbacks. Ik zag dat iedereen mij aankeek. Mij ogen vulde met tranen van de verdriet, de machteloosheid voor wat hij mij heeft aangedaan. Kwaad stond ik op en gooide de stoel achterover en sloeg keihard tegen de muur.
Er kwam een straaltje bloed van mijn vuist vandaan en even kon het mij gewoon niks schelen. De stoel gooide ik ver van mij vandaan en kwaad schopte ik een paar keer tegen de deur. Onderweg naar boven sloeg ik alles om mij heen.
Woorden vliegen uit mij nek. Kwaad smeet ik de kamer deur open.
En toen zag ik een nooduitgang vlakbij de kamer.
Op mij allerhards schopte ik tegen de deur net toen ik dacht dat de deur open was zodat ik bij de nooduitgang kon werd ik ruw vast gepakt.
Kwaad sloeg ik om mij heen en schelde de mensen uit. Ik voelde mij lijf sterk worden, met alle kracht die ik in mij had duwde ik die gene die mij vasthad omver.
En schopte de mensen die dichtbij wouden komen.
Mensen moeten uit mij buurt blijven want anders kan je echt geweld verwachten.
De woede was zo groot. Alles kwam eruit.

Langzaam kreeg ik de woede onder controle en voelde mij wegzakken op de grond.
Ik voelde hoe mijn hoofd bonkte alsof de aarde in elkaar stortte. Langzaam kwam in de rust met knallende hoofdpijn en pijn die zo hard was.
De pijn was niet te verdragen. Keihard schreeuwde ik om de pijn.
1De muren werden zwarter en zwarter. Langzaam viel ik in een zwarte gat.

Verbaast opende ik mijn ogen en keek om mij heen. De muren waren wit. Waar ben ik eigenlijk. ‘’Zo ben je eindelijk wakker. Je bent drie uur buiten bewust zijn geweest’’ Zegt de norse stem.
Die stem herken ik dacht ik. Ik keek waar de stem vandaag kwam en zag daar een mevrouw zitten.
Ondertussen was er ook een dokter bij maar nadat hij mij had onderzocht zei hij het is goed maar je moet wel beetje rusten. En toen ging hij weg.
‘’Ik laat je nu even met rust maar ik verzeker je dit kan echt niet wat je gedaan hebt’’

Nors keek ik vooruit en even wist ik niks meer. Langzaam kwam de gebeurtenis en wat ik had gedaan weer tevoorschijn. Ik zakte weer op het bed en sloot mijn ogen. Ik wil muziek.
Ik keek even om mij heen en zag die mevrouw weer staan. ‘’ Mevrouw ik wil muziek hebben’’
‘’Die krijg je niet’’ Kwaad keek ik haar aan. ‘’ Donder dan gewoon op en kom niet meer terug. Schijnheilige mens’’
De mevrouw vertrok en ik gooide de dicht zijnde voorwerp wat ik zag kwaad tegen de deur.

De uren verstrekte en ik zag dat het 11 uur was geweest. In die tijd is er nog niemand langs geweest. Ik snakte erg naar drinken en eten maar ik had geen zin om naar beneden te lopen.
Ik pakte maar mijn dagboek en ik las een klein stukje uit mijn dagboek.

5-juli-2008

Lief dagboek, Ik kan alles tegen je kwaad.
Elk woord elk moment van de dag kan ik erover vertellen tegen jouw. Vandaag kwam die stomme Danney weer langs.
Hij kwam smeken om vergeving. Hij dacht echt dat ik hem zou vergeven voor alles wat hij mij heeft aangedaan. En mij ex-vrienden. Die mij allemaal verlaten hebben omdat hij mij van alles heeft aangedaan en hun er bij haalde.
Om hun over te halen om mee te doen om mij pijn te doen.
Mij te laten vernederen. Door hem schuld ben ik zou veel kwijt geraakt. Hij overtuigde iedereen dat ik slecht was en het is hem gelukt ze willen niks meer mee te maken hebben.
Kan je dat voorstellen nee he? Ze geloofden hem gewoon en nu willen ze niks meer mee te maken hebben. Ook al heb ik hun geprobeerd ervan te overtuigen dat het niet waar is wat hij zegt.
Terwijl ik dit schrijf vliegen de tranen over mij wangen.
De pijn is zo hard. Ik ga nu weer slapen omdat ik zo moe ben.
Vandaag was het echt een hel op school. Iedereen keek mij vies aan terwijl ik niks heb gedaan. Bye bye.


Terwijl ik dit las kwamen de tranen weer. Verdrietig zakte ik in elkaar op de grond.
Ik stond weer op en keek naar buiten waar het donker was. Ik ging maar de licht aandoen en deed de rolluik omlaag. Ik staarde naar de witte muur terwijl ik zat op de bureau.

Hier een langere stuk. Wat vinden jullie van mij verhaal? Graag zou ik dat willen horen.Volgende stukje komt misschien vanavond of anders morgen als ik iets meer reacties heb ontvangen..