(25) Tourbuss... ;D

Sarah en ik konden onze ogen niet geloven toen we de tourbus binnenstapten, het was vrij ruim. Het binneninterieur was vrij chic en het leek precies een mini-flat. Het was een dubbeldekker en hij was heel cool.
'Jullie moeten inderdaad héél veel opgeven.' zei ik op een zielig toontje. Tom had gisteren zitten zagen over het feit dat hij thuis zou missen en dat hij zo veel zou moeten achterlaten op tour.
'Je hebt een tv, laptop, internet, snacks, een bed, je kan de hele tijd concerten spelen, je hebt ons mee en nog ga je zitten zagen?' vroeg Sarah. Tom stak zijn tong uit.
'Ah, ja, ik denk dat ik me wel ga amuzeren.' zei hij glimlachend, waarna hij Sarah in een van de bedden trok. Ik rolde met mijn ogen en trok de gordijnen in een ruk toe.
'hé, rustig aan, de bus is gehuurd, niet gekocht. Het moet niet kapot.' zei Bill lachend. Ik keek hem even aan, maar toen Sarah en Tom vragend hun hoofd weer naar buiten staken. Knikte Bill. Hij trok me mee.
'Ik begrijp het volkomen, sorry dat ik tegen je uitvloog. ieder normaal mens zou zo reageren in zo'n situatie.' zei hij lachend.
'Gaat Zinzi mee?' vroeg ik, omdat ik mijn paarse teddybeer -zo noemde ik haar tegenwoordig- nog niet had zien lopen. Bill schudde treurig zijn hoofd.
'Zij kan geen drie, vier maanden vakantie nemen.' zei Bill. Drie, vier maanden.. zou ik dan ook niet terug naar school moeten. In België was je leerplichtig, in Duitsland schoolplichtig. Wat zou ik dan moeten doen. Bill raadde mijn gedachten.
'Rustig aan, we hebben een leerkracht gehuurd voor jou en Sarah.' ik glimlachte.
'Dat gaat Sarah niet erg leuk vinden.' zei ik zacht. Bill knikte en zuchtte.
'Het moet nu eenmaal gebeuren, wij moesten ook naar school terwijl we op toer gingen in het begin. Tom en ik toch, Georg en Gustav waren toen meer dan 18.' zei hij met een pruillipje. Georg kwam grijnzend van achter me tevoorschijn.
'Toch leuk, vrienden hebben die jonger zijn?' vroeg hij lachend terwijl hij een kus op mijn wang drukte en de bus uitsprong om de rest van de tassen te halen.
'Hij lijkt wel een aapje.' mompelde ik lachend. Bill lag net niet dubbel van het lachen.