Prologue

Ze liet haar onvoelbare vingers door het niets glijden.
Ze liet haar gewichtloze haar in de zachte wind wapperen.
Ze liet haar onzichtbare ogen in de verte staren.
‘Ik mis je’ Fluisterde ze met haar ijskoude adem maar niemand kon het horen.
Ze wou zo graag terug, terug naar de tijd dat zij het enige was wat hij nodig had.
Jammer genoeg was het daar te laat voor.
Haar kansen waren verspild.
Nu was ze niks meer.
Alleen een zomers briesje, een windvlaag langs je schouder.

Ze was zijn Dearly Departed