13. Ilma Rebakka Aalst

Ilma Rebakka Aalst


Betekend dit dat ik dood ben.

Tijdsprong: 1 maand.

7-Mei-2009

Verbaast kijk ik om mijn heen. Ik zie de bladeren hangen aan de bomen maar dan waaien ze weg.
Op het grasveld loop ik en loop ik. Ik zie de dieren rondspringen in het rond.
Spinnen lopen en maken spinnenwebben.
De meeste beesten rennen of kruipen of genieten van het leven.
Als ik door loop zie ik mensen zitten genieten van het leven.
Ik loop door en ga bij de mensen zitten zij zien mij niet dacht ik.
Ze zitten te zingen en te dansen alsof hun leven ervan afhangt.
Het is wit om mij heen. Je ziet de mist en de witte wolken hangen.
Ik blijf zitten op de plek en ik kijk naar de mensen dan komen er mensen om mijn heen staan en kijken verbaast naar mij.
Het is even stil.
Totdat opeens iemand zegt ''Wie ben jij?''
''Ik ben Ilma'' Zeg ik mompelend.
''Er heet hier in deze groep niemand Ilma en jij leeft nog dus leef.
Ga terug en loop over de drempel'' Schreeuwt een man en verschrikt schiet ik overeind en wil weglopen maar iemand pakt mijn arm vast en trekt mij terug.
Meerdere mensen komen om mijn heen staan die gene die mij vast heeft blijkt de man te zijn die tegen mij schreeuwde.


Mijn ogen ging open en ik hoorde een snelle harde piep.
''Meid kan je mij horen'' Zegt een stem die ik niet herken.
Langzaam vallen mijn ogen dicht en val ik weer in een zwarte gat.


Als het verhaal beetje vaag wordt vraag het dan als je iets niet weet. Later in het verhaal wordt alle duidelijker.