``49``

‘dus… waar gaan we nu heen?’ ik kijk verveelt uit het raam. We waren nu al 3 dagen onderweg, we hadden nergens overnacht en hadden alleen maar rond gereden. ‘we hebben nog niets gevonden’ ik kijk op mijn mobiel. Er hadden meerdere mensen me geprobeerd te bereiken. ‘als jullie niet binnen een half uur iets hebben gevonden, stel ik voor dat we naar de paranormale beurs gaan’ Dean stoot een lachje uit en draait zich naar me om. ‘en waarom zouden we daar heen willen?’ vraagt hij arrogant. Ik buig een stukje naar voor en geef een paar tikken op zijn wang. ‘omdat ik er heen wil’ ik knipper een paar keer met mijn ogen en ga dan weer naar achter zitten. ‘het kan op zich geen kwaad toch Dean?’ vraagt Sam die aan het stuur zit. Dean kijkt gelijk naar Sam. ‘en waarom kies je nou weer voor haar? Ik ben je broer hoor’ ik krijg een brede glimlach als ik zie dat Sam zijn puppy ogen op zet. Dean kijkt nog een keer naar mij en mijn zelf ingenomen glimlach. ‘oké dan’ mompelt hij.

Dean parkeert de Impala en we stappen uit. Ik snuif de lucht in. Gelukkig was het nog niet zo laat, het was zelf nog best vroeg. Als het goed is was de beurs net open. ‘kom!’ roep ik uit. Ik loop snel naar het gebouw en zie gelijk al een paar mensen. Ze zitten buiten, sommige in kampen. Opgebouwd uit verschillende stijlen. ‘wil je, je hand laten lezen meisje?’ mijn ogen vinden het vrouwtje dat iets vroeg. Ik draai me naar haar om en ga op mijn hurken zitten zodat ik op oog hoogte kom. ‘nee, bedankt. Ik wil niet weten wat er in mijn toekomst gebeurt. Anders durf ik niet meer te leven’ het vrouwtje pakt mijn hand vast. ‘je hoeft nooit bang te zijn voor de toekomst, je kunt het altijd veranderen. Laat me je hand lezen’ ach, ze heeft mijn hand nu toch al. ‘hoe veel kost het?’ ik zoek met mijn andere hand in mijn zak naar geld maar ze schud haar hoofd. ‘ik hoef geen geld van een legende’ ze fluistert het laatste. ‘je toekomst, het spijt me. Ik kan het niet lezen’ ze laat mijn hand los en ik sta verbaast op. ‘als we daar niet Blue Butterfly hebben!’