Jasper

we gaan zitten en hoe hard ik het ook probeer om het tegen te houden glijden mijn ogen meteen weer af naar Jasper. Steeds weer. “Gosh wat is hij knap!!!” Ik hoor Edward grinniken. Ik weet niet waarom. “nouja” denk ik “het zal wel over het verhaal gaan dat ik niet gevolgd heb door...” Meteen dwalen mijn ogen weer af naar Jasper. Hij merkt het en kijkt terug. Ik verdrink weer in die prachtige gouden ogen van hem. “omg hoe kan dit?” “Ben ik nou verliefd aan het worden?” “ik kan niet verliefd worden!! als Agatha erachter komt of de tweeling dan....” op dat moment zie ik Edward heel serieus kijken alsof hij wil zeggen: dan wat?. “wat heeft die jongen voor stemmingswisselingen.” dacht ik bij mezelf Meteen na ik dat heb gedacht begint hij weer te grinniken. “het is net of...... nee dat kan niet.” “Eden er bestaan geen dingen als gedachten lezen. je vader en zusje geloofden daarin en kijk wat er met hun is gebeurd.” Meteen na die gedachte schieten mijn ogen weer vol. Dan gaat de bel en ik veeg de tranen snel weg. “Wat heb je?” vraagt Alice ze lijkt niks te merken van de net weggeveegde tranen. “ehm... wiskunde.” mompel ik. “ik ook.” zegt Rosalie “volg mij maar.” Ik loop achter haar aan naar het lokaal en ga naast haar zitten. We praten over wat dingen en ze blijkt helemaal niet zo verwaand te zijn als ze keek. Ze is eigenlijk best aardig. Dan begint de les ik kan het niet helpen om continu aan Jasper te denken. Gewoon de manier waarop hij naar me keek. Je kan het gewoon niet uitleggen. Alsof er een deel van hem meer wou weten maar een ander deel me op afstand wou houden. Heel apart. Ik schrik op van Rosalie die me uit mijn gedachten schud. “kom op joh de bel is al gegaan.” “oh ja ik ben er alweer.” na dat uur was ik uit en liep naar mijn kluisje. Ik pak mijn jas en sleutel eruit en zodra ik hem dicht doe staat Alice naast me. “Hoi, ga je met ons mee naar huis we zijn toe aan wat gezelschap?” “ehm..... sorry ik kan echt niet ik moet nog wat dingen doen.” “oh jammer.” zei ze teleurgesteld. “tot morgen dan.” “tot morgen” zei ik terug. Als ik naar mijn auto loop zie ik ze staan bij een zilveren volvo ik zwaai even en ze zwaaien terug. Ik stap in en rij naar huis. Ik parkeer mijn auto in de garage.