Foto bij 19. Ilma Rebakka Aalst

Ilma Rebakka Aalst

Alleen in dit kille ruimte.

1-Juni-2009

Het was al een paar dagen geleden dat ik heel het verhaal vertelde.
Hele dagen heb ik gepraat, in de kille ruimte gezeten, buiten gezeten en gegeten.
Ik wou niemand zien van mij familie het was al erg genoeg dat ik de mensen zag waar ik nu ben in een soort gevangenis waar je heel goed wordt opgevangen.
Iedereen hier is voor zijn veiligheid en waarschijnlijk blijf ik hier nog even.
Ze vertelde dat ik een tijd hier moet blijven en daarna ga ik weer terug naar de kliniek.
Ik haat het daar ik ben liever waar ik nu ben hier behandelen ze goed en helpen ze je.
En ze zijn vriendelijk.

Ik mocht weer naar buiten naar de frisse lucht.
Er kwam een meisje op mij afgelopen.
‘’Hey, Hoe is het?’’ Vraagt ze
‘’Goed en met jouw’’
‘’Ook goed hoe heet jij?”
‘’Ilma, En jij?’’
‘’Katie, Waarom zit jij hier’’
Het voelde zo vertrouwd om met haar te praten. Ik vertelde veel maar niet alles dat kon ik nog niet.
‘’Heftig maar ik weet zeker dat alles goed komt Ilma’’
‘’Dat hoop ik ook maar waarom zit jij hier’’
Ze kijkt strak voor zich uit alsof ze neer kan vallen.
‘’Ik was jong ongeveer 6 jaar oud toen mij ouders omkwamen bij een auto ongeluk. Eigenlijk was het geen ongeluk maar het was wraak maar daar kwamen we pas jaren later achter.
Na de dood van onze ouders ging wij wonen bij Opa en Oma van onze moeders kan.
Mij broer ging vorige jaar avonds ons 2 zusje ophalen die bij een vriendin speelde.
Toen ze terug naar huis gingen kwam er een man op hun af en schoot op onze 2 zusjes en mij broer. Mij broer overleefde het maar mij zusjes niet. Dagen lang was ik er kapot van.
Mij broer kwam er achter dat mij ouders vroeger bij de politie zat en een geheime missie hadden gepleegd en paar mensen waren de vrienden van de mensen van die bij de missie namen wraak op de mij ouders en nog veel meer mensen. Ik en mij broer zijn veilig.
Net als mij vrienden en familie.
Het is moeilijk maar ik heb gelukkig mij broer hier nog. ‘’
‘’Dat is heftig maar hoe lang moet je hier blijven dan’’
‘’Tot het veilig is en soms gaan wij wel op vakantie en we doen leuke dingen. Kijk daar komt mij broer’’
‘’Hey Katie ‘’
‘’Hey brother hoe was je vakantie’’
Zo zaten wij uren te kletsen over van alles en nog wat.

Misschien komt er vandaag nog een stukje.
Ik ga zo verder schrijven...

Reageer (1)

  • Little_Biatch

    Mooi geschreven en erg van de 2
    snel verder

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen