The fear is paralyzing

||Jack POV||

Ik voelde me nu niet echt op me gemak, jared en shannon zijn hier. Ik wil het liefst zo snel mogelijk naar huis.

We liepen met z'n allen naar buiten, ik stak een sigaret op. We liepen met z'n allen verder over de boulevard, en lieten ons zien wat je in elk winkeltje kan kopen. Jared kwam naast me lopen, hij was de hele weg al stil geweest en had ons gevolgd.

Jared: Jack was het toch?
Jack: Ja.

Ik keek hem aan, zou hij dan echt niet weten wie ik ben.

Jared: Je komt bij Kacey in de klas toch?

Ik knikte, hij had blijkbaar Kacey al uitgehoord.

Jared: Goed, kun je haar een beetje in de gaten houden op school voor me? Ze schijnt nogal snel op d'r teentjes getrapt te zijn in de lessen. Maar eh, wat doe je graag in je vrije tijd?
Jack: Ik speel gitaar en ik zing.

Ik was nogal verbaast waarom hij dit soort dingen vroeg. Het leek alsof hij meer om Kacey gaf dan mij. Alhoewel hij me niet eens herkende. Het boeide me eigenlijk ook niet.

Matt: Jack, het is 5 uur we moeten naar huis om te eten.
Jack: Hoe komen we het snelste thuis?
Jared: Jullie kunnen wel met mij mee rijden, we wonen toch naast elkaar.

Oh geweldig, ik woonde ook nog is naast mijn eigen vader. Ik knikte maar naar Jared. Ik had geen zin in ruzie met Matt z'n ouders de eerste dag dat we hier waren.
We namen afscheid van Shannon, Kacey, Ashley en Dustin. Matt en ik liepen achter Jared aan opweg naar de parkeerplaats. Daar aangekomen stapte we in zijn auto een bracht ons naar huis. We stapte uit en bedankten hem en liepen naar binnen.