25: het lijkt net of je echt luistert

"je bent jezelf gebleven, nog net zo speciaal als vroeger" fluisterde hij en onze gezichten kwamen nog dichterbij elkaar.
We schrokken op van het geluid van Cat die de trap af stampte, "Hey" mompelde ze moe.

Na het eten lag Cat alweer te slapen op de bank, "ik neem aan dat jij zo weer naar je bed gaat en niet even meegaat naar de studio voor een overleg" zei ik toen ik haar wakker maakte. "Sorry, ik heb gewoon de hele nacht niet geslapen en ben zo moe nu. Ik baal er echt van" zei ze, "maakt niet uit schat, we hebben nog de hele week" zei ik. Ik liep met Cat mee naar boven om even een jegging aan te doen onder mijn zomerjurkje, aangezien het al flink was afgekoeld buiten. Cat ging meteen door naar de slaapkamer en ik liep weer naar beneden, "zullen we gaan of blijf je hier?" vroeg ik aan Gio die tv zat te kijken, "ik ga wel mee" zei hij en samen liepen we weer naar de auto.
"heb je eigenlijk al een seconde rust gehad sinds je terug bent uit Amerika?" vroeg Gio, " nee eigenlijk niet" bekende ik. "ben je niet moe dan?" vroeg hij weer, "nee ik ben er aan gewend denk ik en ik doe het met plezier" legde ik uit.

Toen we bij de studio aankwamen begroette ik de receptionist en liep door, Gio werd wel gestopt maar toen ik zei dat hij bij mij hoorde was het geen probleem meer. Ik liep naar het kantoortje waar mijn manager altijd zat en klopte aan, "Binnen" zei hij en ik opende de deur. Gio bleef afwachtend buiten staan tot ik zei dat hij mee naar binnen kon.
Desmond begon een verhaal op te hangen over een paar jobs waar ik voor gevraagd was en gaf me een paar dossiers aan waarin in stond wat de bedoeling was.
"Des, wanneer heb ik een soort van vakantie. Ik ben nu al 7 maanden non-stop bezig, ik vind het leuk begrijp me niet verkeerd, maar ik heb eigenlijk wel zin om gewoon even te niksen" zei ik, gelukkig had ik een fijne manager en durfde ik alles tegen hem te zeggen. "nog even volhouden, dan kan je weer rustig aan doen meid. Tot je het album moet promoten dan" zei Desmond.
Ik deed de dossiers in mijn tas en zou ze thuis doorlezen, want om een of andere reden moesten we nog wachten op iemand...

Er werd aan de deur geklopt en een chagrijnig uitziende man kwam binnen lopen, gevolgd door vijf luidruchtige jongens die ik wel kon. "Hey babe" zei Zayn flirterig, ik stond op en gaf de jongens allemaal een knuffel. "Feliz dit is een gesloten bespreking, dus..." zei Desmond, "Gio, dat is een hint, je moet eruit" lachte ik. Gio stond op, "Dit zal niet lang duren hoor" zei ik, "is goed ik wacht buiten" zei Giovanni.
De chagrijn, die de manager van de jongens was en Paul scheen te heetten, lulde een end weg en ik verveelde me dood. "het lijkt net alsof je echt luistert" fluisterde Zayn in mijn oor, "weet ik, die blik gebruik ik al jaren, dus die heb ik aardig goed getraind" fluisterde ik terug. "en zijn jullie al begonnen met de tekst?" vroeg Desmond, "ja ik heb het alleen bij de jongens laten liggen" antwoordde ik. "ik heb het meegenomen" zei Liam trots en hij pakte de blaadjes uit zijn zak en ik pakte de briefjes aan. "de andere hebben ook hun idee opgeschreven" meldde Liam erbij, ik las even de briefjes en toen viel er 1 erg op.
Dat handschrift kwam mij wel erg bekend voor, maar zeker weten kon ik het niet.