Chapter 01

Ik bne thuis, ne je moeder heet Yovnen, voor t hevsl je t bergrtgn bent. – lees ik op mijn telefoon wanneer ik in mijn bed ga liggen na een heftig avondje opstap. Ik begrijp niet helemaal wat Noah bedoelt, maar ik moet me inhouden om niet keihard in lachen uit te barsten. Volgens mij was Noah nog zatter dan ik vooraf dacht. Alhoewel, nu ik in bed lig… tjeee wat draait het! Oef! Ik doe maar snel mijn ogen dicht voordat ik dadelijk misselijk word en naar de wc moet rennen.

De volgende morgen word ik wakker met een misselijk gevoel in mijn buik. Ik kijk op mijn mobiel, die de tijd 08:30 aangeeft. Wat?? Het is zondag! Ik wil uitslapen! Ik draai me om en slaap verder.

Ik schrik wakker van een geluid. Even later realiseer ik me dat iemand op mijn deur klopte. ‘Hee Sammy, leef je weer?’, zegt mijn broertje. ‘Ja, zo half,’ antwoord ik. ‘Was het gezellig?’ vraagt hij. ‘Ja ik heb me prima vermaakt!’ ‘Ja dat zie ik aan de bakstenen die voor de deur staan.’ Ik kan mijn lach niet inhouden. ‘Haha ja dat was ik helemaal vergeten. Cadeautje van Noah voor pap.’ ‘Goh, daar zal pap blij mee zijn,’ zegt Robert sarcastisch en hij gaat naar buiten en doet mijn deur dicht. Tja, wat kan ik zeggen. Als Noah en ik gaan stappen, nemen we altijd iets mee als aandenken van die avond. Geen grote dingen, maar iets dat we onderweg naar huis tegenkomen. Ik sms Noah. Hee, pap zegt dankje voor de bakstenen. Jouw moeder heet Mariska hè, even dat je het weet… (Zie sms gisteren)! Pff, ik ga maar eens wat tomatensoep eten.. dat schijnt te helpen tegen een kater.

Yes! Opeens bedenk ik me dat Ajax straks moet voetballen. Oeeeeh yeah! Meteen app ik Joey; En wat wordt het vandaag denk je? Ik krijg bijna meteen een reactie; Winnen, duhhhh. Ik reageer: Ik hoop dat Boilesen mag spelen <3. Joey: Zucht. Jij met je Boilesen. Ik glimlach. Sad but true, maar Boilesen is gewoon een stuk.. en als hij een wedstrijd mag voetballen is het NOG leuker om Ajax te kijken… Ik verheug me er nu al op!
Helaas hebben wij thuis geen eredivisie live, dus moet ik het maar kijken via Sopcast. Slechte verbinding arghghghghg. Ik wil gewoon de wedstrijd goed zien!! Ik zit me helemaal te irriteren aan de slechte kwaliteit, totdat ik ineens Boilesen in beeld zie.. WAAAAAAH hij gaat invallen!!!!! Ik begin helemaal te lachen, waarop mijn moeder aan mij vraagt of ik soms met mijn vriendje aan ’t chatten ben – die ik overigens helemaal niet heb. ‘Nee mam, Boilesen mag zo invallen! Leuk hè!!’ Het is hier thuis ondertussen algemeen bekend dat ik Boilesen knap vind en hem wel als vriendje zou willen.. maar helaas, Amsterdam – Horst is niet echt reëel om daar serieus genoeg over na te denken. Gelukkig mag ik dromen …

Hoe fijn zou het zijn om een vriend te hebben zoals Boilesen.. Volgensmij is hij super lief en zorgzaam. En hij praat ook nog zo schattig Nederlands. En die haren van hem, lekker blond! Pfoe als ik in Amsterdam zou wonen zou ik denk ik naar iedere training en wedstrijd gaan.. maar helaas, denk ik bij mezelf, is dat niet zo en moet ik het maar doen met deze dromen..