Weer Thuis

Volgens mij zijn we weer een beetje vergeten zeg ik tegen Serena. Die knikt. Ik ben al 7 maanden van huis. Het is nu juni. Lisa krijgt bijna zomervakantie. Ik ben over een halve maand alweer 13. Zullen we een keer iets leuks doen. Ik weet wat. We knippen ons haren en trekken andere kleren aan. Serena kijkt verrast. Leuk zegt ze. Maar heb je een schaar? Ik knik en pak er 1 uit mijn rugzak. Hoe wilt u uw haar mevrouw? Serena lacht. Knikt u eerst maar de helft eraf kapper. Doe maar in laagjes. Dat heb ik nog nooit gehad. Ik begin te knippen in Serena’s haar. Het ziet er grappig uit. Ik laat haar nieuwe kapsel door een zakspiegeltje zien. Ik wil wel een pony zeg ik tegen Serena. En ik geef haar de schaar. En doe maar een kwart eraf. Als ik naar mijn haren kijk knipper ik even met mijn ogen. Het staat nog best goed. Het is alleen even wennen. Zo zeg ik. We kunnen aan ons uitje beginnen.

We hebben gekozen voor Walibi, aangezien we daar ook in de buurt zijn. We staan in de rij bij de Goliath. Mensen hebben niet door dat wíj Serena en Roxie zijn. Lachend van de pret rijden we met de Goliath naar beneden.

We staan net in de rij bij de Robin Hood. Wat is dat nou? Nee! Mama is samen met Karel en mijn nichtje, Sarah in Walibi? Ik schrik me dood. Help! Serena fluister ik. Weg hier. Mijn moeder, stiefvader en nichtje staan daar in de rij. Serena knikt. Snel lopen we weg. Totdat ik mijn naam hoor. Roxie! Shit, shit, shit. We hebben je gevonden. Mama straalt. Ik draai me om. Karel kijkt ongelooflijk boos. Weg, we moeten weg. Ik ren weg. Maar ze rennen Serena en mij achterna. Snel rennen we het pretpark uit. Daar blijven ze staan. Zeker zonde van het geld. Dag mama roep ik mama na. Ik hou van je. En Serena en ik rennen weg.

Serena en Roxie zijn gezien door de moeder, stiefvader en nichtje van Roxie. Ze kregen hen echter niet te pakken en de meiden zijn weer gevlucht.

Ik pak mijn mobieltje. Karel heeft me geslagen en mishandeld. Als je wilt dat ik terugkom moet je hem het huis uit zetten. Xxx Roxie. Mijn stiefvader heeft me mishandeld zeg ik tegen Serena. Soms kon ik niet naar school vanwege blauwe plekken… Serena knikt. Dan begint ze te vertellen. Ik woonde met mijn moeder en vader in een piepklein huisje. We gingen een keer een weekje weg naar Frankrijk. Ik moest nog naar de wc maar mijn ouders gingen weg. Pas na 3 dagen kwamen ze erachter en kwamen ze me ophalen van de camping. Ik ontdekte dat het leven zonder mijn, eeuwig ruziënde, ouders veel leuker was. Mijn vader sloeg me ook. Thuis ging ik stiekem weg.

Nu hebben we jullie! Samen met Serena lig ik in de struikjes, midden in een bos. Ik open mijn ogen. Politie. Help gil ik. Ik wil opstaan en wegrennen. Maar een man houd me tegen. Serena roep ik. Wakker worden. Serena opent haar ogen en schrikt. Snel weg roept ze. Ze pakt haar rugzak opzoek naar een uitweg. Maar dan pakt ook een man haar vast. Jullie hebben heel wat uit te leggen zegt hij. Kom maar mee. We worden een politiewagen ingeduwd. Na bijna een jaar weggeweest ben ik toch gepakt.

Waar is Karel? Piep ik. Mama omhelst me. Ik geloofde je. Hij is weg. Ik geef een kus aan mama. Het is toch wel fijn om weer thuis te zijn. Serena is mijn beste vriendin. En weet je waar ze woont? Aan de andere kant van onze plaats. Ik krijg kriebels in mijn buik als ik morgen naar school moet. Lisa zal vreselijk boos zijn. Gelukkig gaan Serena en ik naar dezelfde school. En ze komt in dezelfde klas.

Ze zijn weer terug, Serena en Roxie zegt mevrouw Vechter. Ik zie dat Lisa naast Marije zit. Samen met Serena ga ik voor hun zitten.

Lisa heeft deze hele week niet één keer naar me gekeken! Super stom van haar.