Proloog
laat me weten of jullie er iets aan vinden...
Lia Grey volgde de stroom die uit het gebouw liep. Eindelijk was het vrijdag, gedaan met het aanhoren van colleges over boeken die in de 15de eeuw werden geschreven en literaire teksten ontbinden. Niet dat ze het niet interessant vond. Als je boeken en taal niet interessant vindt, ga je geen taal & letterkunde studeren.
Lia hield van de magie van boeken. Ze namen je mee op reis naar verre landen, afgelegen stranden,renden met je mee door smalle steegjes. Ze lieten je mee dromen met het hoofdpersonage, smachten naar die eeuwige, onbeantwoorde liefde en rillen van angst voor de beruchte seriemoordenaar die nog steeds vrij rondliep.
Ze was 18, bijna 19 en studeerde aan een kleine universiteit in hartje Londen. Het studentenleven beviel haar. Ver weg van haar overbezorgde, hardwerkende ouders, die elke dag hoopten op een mailtje van hun vrijgevochten dochter in het verre Engeland.
Lia was opgegroeid in Amerika, New York, The Upper East side meer bepaald. Je zou als vanzelf uitgaan dat ze een breinloos, pretencieuze Amerikaanse tiener was, maar ze deed er alles aan om dat beeld tegen te gaan.
Zodra ze haar diploma van het secundair diploma had gehaald, was ze zich stilaan beginnen loswerken van haar overbezorgde moeder en haar altijd hardwerkende vader. Haar vader was een heel bekende advocaat, hij was niet vaak thuis. Haar moeder was huisvrouw en zeer streng.
Maar genoeg over haar verleden, de toekomst lachte haar toe.
"Hey Lia" riep Marcus, een van haar klasgenoten " ga je mee iets drinken in 'the student'?" bij Marcus stonden nog een aantal anderen van haar klasgenoten. "Sorry, Marc, ik moet absoluut nog naar de bibliotheek, het boek dat ik had gereserveerd is eindelijk binnen" verondschuldigend hief ze haar schouders. " Komaan, Li, dat boek gaat niet lopen, morgen is de bibiotheek ook nog open, dat weet je." Maar Marcus had al lang gezien dat het een hopeloze zaak was. Eenmaal Lia een boek binnen handbereik had, moest ze het lezen. Hij wist dat ze het ging halen, zich op haar bank nestelde en er niet meer afkwam.
Marcus was een goede vriend geworden van haar, hij was even oud, volgde dezelfde studierichting als Lia en kon haar altijd aan het lachen maken. Samen met Remus, Marcus, computernerd Charlie en de 2 meisjes Emma en Libby vormden ze een hechte groep.
Eens ze thuis was, haaste Lia zich . Ze at snel een voeg-alleen-kokend-water-toe-maaltijd, voerde Mr Darcy (haar kat) en Lizzy en Jane (de vissen). Daarna sloeg ze haar boek open.
Helaas was haar literaire avond van korte duur. Een halfuur nadat ze zich op de bank genesteld had, ging de bel van haar kleine, maar knusse appartement.
Remus stond aan de deur, hij was haar allerbeste, übervriendelijkste (ontzettend gay) vriend. "Serieus Li, heb jij een social life? Ik kreeg net een sms van Marcus, dat hij je weer niet kon overhalen om mee te gaan feesten?" Hij liep naar binnen en ging recht naar haar slaapkamer. "Deze keer wil ik geen nee horen" Hij liep uit de slaapkamer, gooide een hoop kleren in de badkamer, nam het boek uit haar handen "serieus, Li, hoe vaak heb je dit gelezen? Dat je nog geen eigen exemplaar hebt" en duwde haar, zonder boek, in de badkamer. "Je gaat nu onmiddellijk je omkleden, trek de LBD, de panty's en de botjes aan, wij gaan feesten"
Reageer (1)
tot nu toe vindt ik het erg goed geschreven je heb talent er voor
1 decennium geleden