(th) i don't wanna choose (th) 6

Naminé Pov:

'En wat doen jullie hier eigenlijk?' vraag ik, 'het is toch een famlie BBQ?'
'Ja, uhm..' Tom weet even niet wat hij moet zeggen. 'Ik heb ze meegenomen.' Zegt Georg. 'Dat mocht.'
'Wat gemeen!' roept Nikita uit, 'wij mochten niet eens één vriendin mee'
Gustav begon wat te grinniken. 'Tsja dan zullen jullie deze dag met ons moeten doorbrengen.
'Hell No' zeg ik. Nu begint iedereen te lachen. 'Ik hoop dat we het overleven, en anders ich liebe dich Naminé!' zegt Nikita dramatisch. 'Ich Liebde Dich Ouch!' zeg ik ook zo dramatisch mogelijk.
Bill vraagt aan iedereen en loopt dan weg. Ik loop hem achterna.'Wil je dat allemaal in één keer meenemen?' Vraag ik. 'Nou, ik kan wel wat hulp gebruiken.' Zegt Bill lachend.
'Waar ging je eigenlijk zo snel heen onder de trouwerij Georg?' vroeg ik, 'je was zomaar ineens weg toen dat arrogante meisje je naam riep!'
'Oh, dat! Ja, dat meisje kende mij min of meer alleen mag ik haar niet zo... Eigenlijk mag ik haar helemaal niet!'
Tom keek hem raar aan. 'Welk meisje?' zegt ie verbaast, 'ik ken d'r volgens mij niet' Georg gaf hem een elleboog tegen zijn schouder. Ik keek ze raar aan.
Tom kijkt hem boos aan, maar al snel verdwijnt die blik. 'Ow, dát meisje! Zeg dat dan meteen!.' Dan draait hij zich om naar mij. 'Georg schaamt zich een beetje voor haar. Ze achtervolgd hem de hele tijd en roept steeds zijn naam, weet ik veel waarom, maar Georg wil haar graag kwijt, of niet?' Hij legt zijn hand op Georg's schouder
Georg knikt. 'Kan ik je even spreken Georg?' vroeg Gustav. Georg knikte opnieuw. 'Jah ik ga ook even mee!' zei Tom. Bill en Naminé kwamen aangelopen. 'Bill even mee komen' zei Tom. Bill knikte en zette het eten op de grond naast me neer, hij mompelde nog iets van astublieft en liep weg. 'Waarom heb je het nu nog niet verteld EPPO' hoorde ik Tom beginnen, daarna waren ze te ver wat om verder nog te horen wat ze zeiden.
Ik ging met Naminé op een muurtje zitten en begon alvast te eten. 'Weet jij wat ze aan het doen zijn?' Ik knik zoiets dat lijkt op een 'nee.' We proberen ze nog af te luisteren alleen lukt het niet zo goed omdat we opeens een bekende stem horen.
Verbaast keken we om. Daar stond ons arrogante mensje. 'Hebben jullie Georg gezien' vroeg ze. Ik schudde nee. Naminé keek me raar aan, ze had nog niet gehoord dat Georg haar hate. 'Ze liepen daar net heen juh!' zei ze. Ze wees de kant uit waar de jongens heen waren gelopen. 'Bedankt!' zei ze en ze huppelde weg. 'Waarom zei je dat nou?!' riep ik uit. 'Wat?!' zei ze verontwaardigd
Ik wist even niet wat ik moest doen. Toen bedacht ik me dat Georg waarschuwen het beste was. 'GEORG!!!' schreeuwde ik. Ze keken alle vier verbaasd om en hadden het al snel in de gaten. Georg rende weg en zij wilde hem achterna rennen, maar Gustav hield haar tegen. 'Wat moet je eigenlijk van hem?!' Vroeg ie boos.
'Alsof je dat niet weet' zei ze arrogant. 'Wacht jij bent Gustav, AAAAHHHHH' gilde ze hyper. 'En Bill en Tom' ging ze verder. Raar keken we. Nerveus keken ze ons aan. Wij keken raar terug. 'Jullie zijn van de b...' verder kwam ze niet. Tom hield zijn hand tegen haar mond en nam d'r mee. 'Exuseer ons even' zei die. Ik en Naminé knikten tegerlijk. En weg waren ze weer. Verward bleven wij achter.
Een paar seconden is het stil. 'Zouden ze het nog gaan vertellen?' Vraag ik. 'Geen idee, maar als ze het niet doen dat krijg ik het alsnog wel te horen, haha.' Ik glimlach. Ik wil echt wel weten wat zij verbergen voor ons.