Little Star 12

Hoe hij zachtjes over mijn rug wrijft maakt mij wat kalmer maar iets zeggen kan ik nog steeds niet. Iedereen kijkt ons doordat ik omhoog kijk en Drew lacht goedkeurend. Sloom sta ik op en laat ik Harry alleen op de grond zitten die niet begrijpend mij aanstaart. ‘Harry, kan ik je even onder vierogen spreken?’ Het is een vraag van Louis en snel neem ik plek op een stoel waar net Niall opzat. Louis en Harry verlaten de kamer en meteen valt er een last van mij af. ‘Gaat het?’ Lipbijtend staar ik naar Zayn die naast mij plaats heeft genomen en met zijn hand door zijn raven zwarte haar gaat. ‘Ja, denk ik.’ Ik sla mijn ogen neer en een tijdje is het stil en hoor ik Louis en Harry praten. ‘Weet je het zeker?’ Draaierig zit ik op de stoel en zie ik weer allemaal sterretjes voor mijn ogen. Hard knijp ik mijn ogen dicht en tast ik rond opzoek naar iets wat ik beet kan pakken. Het is de hand van Zayn en zo hard als ik kan knijp ik erin. Zayn mompelt wat dat ik zijn hand fijn knijp maar loslaten doe ik niet. Ruw word de deur weer open gegooid en staart Harry mij bedenkelijk aan. Zijn hoofd hangt een beetje scheef en hij veegt zijn krullen uit zijn gezicht. De hand van Zayn gloeit in de mijne en ruw trek ik terug. ‘Little Star?’ fluistert Harry nu en mijn ogen worden groot en bol. Paniek slaat toe en beweeg wild heen en weer. Louis en Harry staan naast elkaar mij met een spijtige blik aan te staren en de rest kijken ons niet begrijpend aan. Drew is de enigste die het gesprek met volle teugen volgt en als een vrolijk vogeltje ons aanstaart. Inmiddels staan ze voor mij en Louis onderzoekt mij bruuts. ‘Hazza and Boo Bear,’ fluister ik schor en schraap mijn keel somber. Ze wisselen een blik met elkaar en voor ik het weet begin ik luidruchtig te schreeuwen. ‘Jullie hebben heel mijn leven verpest, hadden jullie dat niet door!’ Alle twee staren ze naar de grond en zeggen ze niks, geen één woord komt eruit hun mond rollen en ze zuchten diep.