Chapter Twenty

Jewel Emerald
Ik zat nerveus te wachten op mijn privésessie. Chubby moest al bijna gaan voor zijn sessie. Hij moest wel een hoog cijfer halen. Maar hij moest al als vijfde en ik als achttiende. Tegen die tijd zouden de spelmakers er vast al geen zin meer in hebben. Chubby zag mijn lichtelijk gespannen gezicht.
''Ontspan je gewoon.'' fluisterde hij ''Laat zien wat je kunt.'' Ik merkte dat Jason mee zat te luisteren. Ik zou hem eens goed op een dwaalspoor zetten.
''Ik zal de eerste pijl en boog pakken die ik zie.'' zei ik tegen Chubby. Hij trok zijn wenkbrauwen op. Onopvallend wenkte ik naar Jason.
''Kyle Dumbrovski.'' Er kwam geluid uit een speaker. Chubby stond op en liep richting de trainingszaal. Van mijn bondgenootschap was alleen Just er nog. Ik had geen zin om tegen hem te praten. Na een poosje vertok hij en ik wachtte nerveus op mijn beurt.
''Jewel Emerald.'' Ik nam een grote hap lucht en liep richting de trainingszaal. De spelmakers waren wat afwezig en niet zo geconcentreerd. Er lagen geen wapens, alleen een groot bord met knoppen midden in de zaal. Daar vanuit kon ik elk wapen kiezen wat ik maar wilde gebruiken. Ik drukte met mijn vinger op de knop ''Gordel met oneindig veel messen''. De grond opende zich en een gordel kwam omhoog. Ik deed hem om en trok er een mes uit. Op de plek waar net nog een mes zat verscheen vanuit het niets een nieuwe. Ik keek naar de spelmakers. Enkelen keken enigszins geïnteresseerd. Ik drukte op de optie ''wand''. Een muur kwam vanuit het niets omhoog geschoten. Zo snel als ik kon begon ik messen te werpen in de muur. Maar wel in een patroon. Langzaam maar zeker spelde ik mijn naam terwijl ik de een na de andere mes de muur in ramde. Binnen enkele minuten stond er in een sierlijk handschrift Jewel met messen in de muur geschreven. Ik draaide me om en zag de spelmakers vol bewondering kijken.
''Bedankt voor uw aandacht.'' zei ik met een glimlach en liep op een drafje weer de zaal uit.

Ik besloot Jason nog eens goed op een dwaalspoor te zetten.
''Dus, Jewel.'' Hij zei het op een verschrikkelijke gladjakkerige toon. Ik ging aan de tafel zitten en schepte op wat in mijn bereik kwam.
''Wat heb je gedaan tijdens je privésessie?'' Ik ging het spelletje vrolijk meespelen.
''Ik heb een pijl en boog gepakt en wat dummies lek geschoten.'' zei ik op een lichtelijk arrogante toon.
''Je gaat toch niet écht bij dat bondgenootschap?'' vroeg hij met een scheef glimlachje. Nu ging ik hem hem goed irriteren.
''Natuurlijk niet. Laten wij in de arena samenwerken. Ik dood die mensen van mijn bondgenootschap eerst en dan gaan we naar het westen, deal?'' Jason glimlachte nog gladjakkeriger.
''Dat is een goed idee. Kom je dan morgen nog eens extra met mij trainen?'' Ik schudde mijn hoofd.
''Sorry, Jason. Maar ik moet ervoor zorgen dat ze niet doorhebben dat ik al een bondgenootschap met jou heb.'' Jason leek onder de indruk.

Hij wenste mij nog weltrusten voordat ik ging slapen. Ik hoopte erop dat hij geen idee had dat ik hem bedroog. Ik dacht persoonlijk ook dat hij mij voor zat te liegen. Ik vertrouwde Chubby, niet Jason. Overmorgen zou hij ervan lusten.