#7

7


Nadat David en de rest van zijn groep vrienden het eerste uur al uit de les geschopt waren, hadden zij met zijn alle maar besloten om meteen de hele dag weg te blijven. Na verschillende joints gerookt te hebben, alcohol gedronken te hebben en vooral veel overlast bezorgt te hebben keek David op zijn klok.

"Dios mio. Ik zou Sara ophalen toch of droomde ik dat?" vroeg David.

Nacio keek hem aan en zei "Als je droomde zou ze op dr knieën voor je zitten".

"Doe normaal man. Ze is mn beste vriendin, onmogelijk" verdedigde David zichzelf.

"Ik had het wel geweten met Sara ooohh!" kreunde Armando.

"Jongens doe normaal. De liefde is moeilijk. Nog moeilijker als het je beste vriendin is" kwam Che ertussen.

"Of vriend, he Che?" zei Andres terwijl hij Che doordringent aankeek.

"Hoe bedoel je..." vroeg Armando.

"Ik snap t niet" mompelde David.

"Je bent stoned dus hou je mond" riep Che.

"Heb je n vriendje?!" riep Nacio vol ongelof.

"Nee hij-" begon Che.

"Ik leg het uit rustig rustig!!" riep Andres.

"Andres alsjeblieft niet nu..." smeekte Che hem.

"Zoals jullie weten is mijn moeder ziek en doe ik dus altijd boodschappen" begon Andres. "Maar tegenover de supermarkt. Zit een lunchroom! Nu heb ik Che al 6 keer zien zitten. Niet in zijn eentje, niet met een meisje maar met een jongen!!" riep Andres uit. "Het is dan ook niet lunchen hoe wij dat doen he. Nee het is giegelen, handjes vasthouden en elkaars eten proberen. En zoenen. Bah. Schaam je!"

"Andres" begon David terwijl ie opstond.

Che stond op, raapte zn schooltas op en rende weg.

"Wat Guaje?!"

"Voor hem zal dit echt moeilijk zijn. Als vrienden steun je elkaar... Je maakt elkaar niet belachelijk" zei David. Hij pakte zijn scooter en reed richting school. Onderweg kwam hij Che tegen. "Hee waar ga je heen"

"Mn fiets halen" mompelde Che.

"Is t waar wat Andres zei?"

"Ligt eraan hoe je me gaat behandelen" zei Che.

"Ik verander niet ik neem je zoals je bent" zei David.

"Thanks Guaje. Ik moet gaan ik spreek je vanavond nog goed?"

"Komt goed. Later Che!"