Foto bij Failed 02

Je droomt ervan, je hoopt erop, maar diep in je binnenste blijft dat stemmetje knagen: “En wat als ze nu niet bestaat?” of nog erger, “Ze bestaat, en ik kom haar nooit tegen?”. Bestaat ware liefde echt?

Langzaam at Skye haar boterhammen met choco op. Ze had moeite om te eten, er leek wel een knoop in haar maag te liggen. Haar moeder schoot van de ene kant van de kamer naar de andere. 'Jij, je zus en je vader, allemaal dezelfde! Als jullie al een klein beetje de moeite zouden doen om jullie rommel eens op te ruimen,' zei ze bestrafend. Skye stond op en hielp haar moeder met opruimen, ze had immers wel gelijk. Ze kon best wel wat meer haar handen uit de mouwen steken om tenminste haar eigen spullen op zijn plaats te leggen. 'Gaan we wat doen vandaag?' Vroeg Skye. Nu het vakantie was, verveelde zich de meeste dagen, ze hoopte dat ze ergens naar toe gingen, maakt niet uit naar waar, zolang ze maar uit huis was.
'Ik weet het niet,' zei haar moeder. 'Mam, alweer?' Haar moeder zuchtte. 'Vraag anders aan een vriendin of je mag komen?' Skye dacht aan Celine. Celine was het achternichtje van Launce, en ze waren ook goede vriendinnen. Ze nam haar mobiel uit haar broekzak en zocht het nummer op. Lang hoefde ze niet te wachten, Celine nam al snel de telefoon op.
'Hallooow?' Typisch Celine, altijd opgewekt. 'Hoi Cece, heb je al plannen voor vandaag?' Vroeg ze. Skye probeerde even opgewekt te klinken, maar ze hoorde aan haar eigen stem dat hij nogal zwak klonk. 'Neej, hoesoo?' Skye grinikte. 'Kun je even normaal praten?'
'Je zegt het maar.' Celine klonk ineens heel serieus. 'Zin om samen wat leuks te doen vandaag?' Vroeg Skye. 'Natuurlijk, daar heb ik altijd wel zin in. Ik bij jou of jij bij mij?' 'Ik kom wel naar jou toe.'
'Prima, zie je zo, kiss.' De verbinding werd verbroken. Snel pakte Skye haar tas en keek even op de klok. Twintig over tien. Ze zei nog snel haar moeder gedag en liep naar de garage om haar fiets te pakken. Haar paars en wit beklede fiets stond zoals altijd heel vanachter. Ze moest haar best doen om de auto niet te raken toen ze er langs kwam. Ze trapte stevig door, sneller dan anders. Ze was diep in gedachte gezonken toen ze voor haar ogen iets grijs zag wegschieten. Uit alle macht remde ze. 'Kun je niet uitkijken?!' Riep een bestuurder van een grijze Volvo. 'Ik had anders wel voorang!' Riep ze terug, maar hij was al weg. Gegeneerd fietste ze verder. Deze keer deed ze haar best om er wel met haar gedachte bij te blijven.
Ze kwam aan bij een mooi, licht bruin huis. Ze reed de poort door en zette haar fiets op een veilige plaats.
Ze liep naar de deur en belde aan.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen